Uć z sześcioma kaflami

Czwartek, 6 sierpnia 2015 · dodano: 06.08.2015 | Komentarze 2

Rano środkiem masowego rażenia do Piasty-Kołodziei wymienić dętkę - nie chciało mi się szarpać osobiście w tym upale, więc wybrałem opcję leniwo-nieambitną.
Potem via wyjątkowo pechowa fala czerwonych latarń (stąd kiepska średnia) pod słaby wiatr do p. na P.
Powrót już bez zbytnich anomalii (poza termiczną) do M. via pętelka.
Sakwy lekkie, stuknęło 6 kafli w tym roku :)

Uć nieudana w ogóle i szczególe

Środa, 5 sierpnia 2015 · dodano: 05.08.2015 | Komentarze 0

O poranku Merysia powitała mnie kapciem w tylnym kole :/ Aż się rzec chce - przejechała prawie pół Szwecji, ale polskich dróg nie zdzierżyła po dwóch dniach. No, ale pewnie to po prostu przypadek :P
Załatałem - i w drogę do p. na P. Niestety, po drodze tył zaczął nieco wymiękać :( Przypompowałem na max w przygodnym kompresoru i dojechałem na miejsce.
A miejsce nagle się okazało właśnie dziś mało sympatyczne, bo lobby antyrowerowe postanowiło mnie dziś powkurzać perspektywą zabrania miejsca parkingowego i wywalenia Mery na ulicę na stojak. Była dzika awantura, która skończyła się póki co niczym.
A rowerzyca już widać tego ostatecznie nie mogła zdzierżyć i całkiem wymiękła do wieczora, więc po 8h odrabiania pańszczyzny na państwowym, choć traktowanym jak prywatny folwarku - udałem się pieszkom prowadząc Meryhuannę do najbliższego kompresora - tym razem po podpompowaniu udało się ujechać niecały kilometr :(
Powrót do M. przebiegał więc już do końca opcją pieszo-autobusową.
Upał niemiłosierny ponadto.

Opłotki i Uć na ciężko

Wtorek, 4 sierpnia 2015 · dodano: 04.08.2015 | Komentarze 4

Wczesnym rankiem z wiatrem i większością gratów wyprawowych w sakwach najpierw (via Rude Opłotki) do R. (po rachunki), potem do d. (zostawić graty), następnie pod wiatr do p. na P., a późnym popołudniem w niezwykłym żarze i znów pod wiatr gorący - via pętelka do M.
I się natrzaskało kilometrów nieco, ale generalnie ciężki dzień - jak to zwykle po urlopie bywa ;)

Uć z powyprawowym myciem

Poniedziałek, 3 sierpnia 2015 · dodano: 03.08.2015 | Komentarze 0

Szybki bezsakwowy wyskok przed wieczorem do pobliskiej myjni - pucu-chlastu Merysię - i powrót via pętelka. Na pętelce naprawili wreszcie dedeerówę zrytą podczas budowy linii tramwajowej.
Gorąco strasznie, a ma być jeszcze gorzej :/

Icóżżezeszwecji?: dz.16 - Świnoujście-pekap-Uć

Niedziela, 2 sierpnia 2015 · dodano: 03.08.2015 | Komentarze 0

Od rana pogoda idealna na plażowanie - więc myk rowerami 2 km dalej na plażę. Przeszedłem/przetruchtałem ze 2 kolejne kiloetry - jak miło! Morze (w porównaniu do Szwecji;) ciepłe - przemogłem się więc i dwa razy wskoczyłem pożabkować :)
A potem trzeba było już niestety jechać na dworzec kolejowy - mieliśmy zamiar zjeść na zakończenie wyprawy w kultowym-dworcowym barze "Łasuch" śniadanie - ale, że nie było naleśników, a w poczekalni był automat z pyszną kawą - więc poprzestaliśmy na zakupach w pobliskiej Żabce, zjedliśmy na szybko w poczekalni małe co nieco i już za chwilę podstawiono nasz pociąg. Mieliśmy miejscówkę w wagonie rowerowym - nr 16. Oczywiście się okazało, że jedyny przedział rowerowy znajduje się w wagonie nr 10. Po licznych deliberacjach obsługa składu zamieniła 10 na 16 - i wtarabaniliśmy się wraz z rowerową sympatyczną parą z Oświęcimia, który jeździli po zachodniopomorskim do wagonu.
Podróż w narastającym polskim upale przebiegała ślamazarnie - w Poznaniu, korzystając z dłuższego postoju M. wyskoczyła po kawę na dworzec, ale na długo to nie pomogło. Wreszcie, po prawie 9 h jazdy, z kilkunastominutowym opóźnieniem, TLK przetoczyła się przez całą Uć, wtoczyła na dworzec Uć-W. - i wreszcie wysiedliśmy o zmroku. Na dworcu skorzystaliśmy ze świeżo otwartych: windy i pochylni - i wydostawszy się tam, gdzie zamierzaliśmy - przejechaliśmy ostatnie kilka kilometrów wyprawy.

PODSUMOWANIE:
Szwecja - kraj wart rowerowania zawsze i wszędzie. Pod warunkiem posiadania GPS-u oraz trafienia we właściwą pogodę ;)
Było świetnie, choć momentami męcząco - szukanie właściwej trasy, nadspodziewana pagórkowatość terenu oraz krętość dróg rowerowych sprawiła, że przejechaliśmy ok. 250 km więcej niż było w planach. Najważniejsze jednak, że się wyrobiliśmy i właściwie wszystko to, co zaplanowaliśmy zwiedzić - zwiedziliśmy!
Szwedzi - mili ludzie, życzliwi i kulturalni. Pogoda - w kratkę. Jedzenie pyszne, dość drogie - choć nie aż tak, jak się obawialiśmy. Na dwie osoby wyżywienie wyszło przeliczając na złotówki ok. 1400 zł. Łącze koszty wyprawy na dwie osoby zamknęły się sporo poniżej 4000 zł, wliczając w to promy, pociągi w Polce oraz muzea i campingi w Szwecji.
Sprzęt i zdrowie (a to najważniejsze!) - nie zawiodły. Raz tylko spadł mi łańcuch wkręciwszy się między zębatkę, a ramę - i było trochę szarpaniny.

Statystyki wyprawy:
km - 1191,7
km w terenie - 91,1 (7,6% całości trasy)
średnia prędkość - 19,80 km/h
czas spędzony na jeździe - 60 h 11 min.
średni rowerowy dystans dobowy (wliczając w to dni spędzone częściowo na promach i w pociągach) - 74,48 km.

Icóżżeposzwecji?: dz.15 - Loderups strandbad-Ystad-prom-Świnoujscie

Sobota, 1 sierpnia 2015 · dodano: 03.08.2015 | Komentarze 2

Ponieważ do Ystad mieliśmy jeszcze kawalątek, a po drodze atrakcje, więc prześlicznym słonecznym porankiem zwinęliśmy się z wodnej żyły, na której zapewne spaliśmy - i pociągnęliśmy ku ostatecznemu przeznaczeniu wyprawki. Najpierw jednak była mała przystań o nazwie Kaseberga - i niezwykła miejscowa atrakcja - szwedzkie Stonehenge, czyli Alles Stenar. Na ogromnej łące tuż przy kilkudziesięciometrowym nadmorskim klifie stoją sobie prehistoryczne głazy ustawione w kształt łodzi - ponoć jest to jednocześnie i grobowiec i kalendarz solarny. Wokół pełno owiec oraz paralotniarze, a morze szumi w dole. Wszystko skąpane tego dnia w słońcu. Nie mogło być tak cały czas? ;)
W miejscowej przystani kupiliśmy różne rodzaje wędzonych rybek - śniadanie płetwy lizać!
Za Kasebergą widokowa szosa biegnąca wzdłuż porośniętego trawą pasma wzgórz, a potem przez sosnowe lasy wyprowadziła nas wprost do Ystad. Udało się - pokonaliśmy całą zaplanowaną trasę! :D
Ostatnie zakupy za ostatnie korony - i na terminal po odbiór zaklepanych wcześniej biletów na prom "Mazovia". Chwilę to trwało, bo przed nami powstało zamieszanie: pani chciała płynąć z pieskiem, jak wstępnie zadeklarowała, ale nie potwierdziła, więc jej kajutę zajął ktoś inny. W końcu odebraliśmy nasze bilety - terminal, jak na Szwecję dość obskurny; w kolejce po bilety prawie sami Polacy - i wziu - na prom.
Odpłynęliśmy równo o 14:00 - żegnaj, miła Szwecjo!
Po zagospodarowaniu się w kajucie i pospaniu dwie godziny (zmęczenie materiału) wylegliśmy na pokład i aż do 19:00 przesiadywaliśmy na zawietrznej. Po drodze minęliśmy trzy cyple Rugii, potem Uznam - a potem trzeba było już wysiadać w Świnoujściu. Od razu wertepy i dziurawe "drogi" "rowerowe" - witaj "miła" Polsko :/
Pojechaliśmy w stronę świnoujskiego portu w nieustającej budowie, skręciliśmy w las, ujechaliśmy kilometr  - i rozbiwaczyliśmy się w sosnowo-jagodowym lesie z takimi komarami, jakich w Szwecji nigdzie nie było. Były jednak kleszcze (w Szwecji) - ja złapałem 4, a M. - 3, więc równowaga w przyrodzie została zachowana. Ostatnie rozbijanie namiotu - i spać, by raniutko wstać i jeszcze zahaczyć przed pociągiem o plażę!