Uć z kaczą zupą

Piątek, 12 lipca 2024 · dodano: 12.07.2024 | Komentarze 2

Po kilku dniach takiego upału, że nawet bs-a nie chciało mi się czytać (jedyna, być może godna wspomnienia aktywność, to przetuptany półmaraton wokół mojego miejskiego lasu), wpadłem na pomysł, by podjechać do miejskiego kąpieliska w tymże lesie i spróbować przełamać opór w kwestii zanurzenia się w owej kaczej zupie. Pomyślałem, że skoro oficjalnie jest i ratownik i wyznaczone kąpielisko oraz licząca może ze 150 metrów plaża (a na niej dziki tłum), więc chyba mnie jakieś parszywości losu nie omotają. Woda okazała się bardzo ciepła (co nie dziwi), widoczność do kolan (przeciętny stan mętności), zaś dno piaszczysto-muliste. Tylko na tyle (nie licząc płatnych basenów) mogą liczyć mieszkańcy milionowej aglomeracji w centrum (ponoć) europejskiego kraju w niewątpliwie afrykańskie upały :/ To znaczy jest jeszcze klika podobnych, tyle, że jeszcze mniejszych stawów. Jak to się ma do niedawnego pływania w morzu? Lepiej nie pytać, ale jestem już tak zdesperowany po niecałych dwóch tygodniach powolnego gotowania się w mieście, że w sumie wszystko mi jedno. Jeśli mnie nie wysypie do poniedziałku - powtórzę eksperyment, no bo co. A póki co - wymęczone rowerowe 2000 km-ów w tym roku.

Alusiowy Las na sposób kombinowany

Sobota, 6 lipca 2024 · dodano: 06.07.2024 | Komentarze 2

Dziś był jedyny dzień w najbliższym czasie, by odwiedzić Alusiowy Las i mamę M. Niestety, w prognozach straszny gorąc... co robić, trzeba było wyjechać w miarę wcześnie, a potem się zobaczy ;p Jazda poranna całkiem znośna: jeszcze nie tak upalnie, z wiatrem (niezbyt co prawda silnym) i zazwyczaj z górki oraz nowy napęd sprawiły, że przełożyło się to na tym etapie na dawno nie widzianą średnią rzędu 27 km/h. W Lesie 3h - psacer z M. i działkowym Tobikiem w skwarze, obiad, pogaduchy etc. Tymczasem zrobiło się piekielnie i zaczęło mocno wiać z S - o zwykłym powrocie pod ten wiatr i górki mowy nie było, po co mi udar? :P Ostatecznie pojechałem z bocznym wiatrem 9 km-ów na najbliższą stację, czyli do Ozorkowa, tam wsiadłem w e-ŁKĘ i do domu wróciłem w apogeum żaru, czyli o 16.00 - ostatnie kolejne 9 km-ów po mieście z dworca było dość ukropne. Mimo wszystko średnia wyszła całkiem miła dla oka :)

Z Jamboru

Piątek, 5 lipca 2024 · dodano: 05.07.2024 | Komentarze 2

Od rana działkowe grzybobranie - ostatecznie wyszło całe pudełko kurek, a dokładnie 97 sztuk. A potem, korzystając z wiatru z SW (czasem bocznego, a przeważnie tylnego) dość lajtowy powrót dłuższą opcją (przez Różę) do domu. W komfortowej temperaturze i bez przygód wszelakich, co cieszy :)

Jamborowanie, czyli Tour de Wsiowy Śmietnik ;)

Czwartek, 4 lipca 2024 · dodano: 04.07.2024 | Komentarze 0

Z rana tupu pełen nadziei na kurkobranie - przemaszerowałem po lesie 7 km-ów, odwiedziłem 6 potencjalnych miejscówek kurzych - i oprócz jednej, gdzie było kilkanaście mikroskopijnych grzybków (nie było sensu zbierać) - nic a nic! Widać albo jest akurat międzykurze, albo te działkowe to raczej efekt kilkukrotnego rzęsistego podlania działki podczas wiosennej suszy na przełomie kwietnia i maja. Jakby kto pytał o koszt wody - 18 zł za pół roku, więc nawet nie ma co wspominać: opłaca się! Zatem jutro przed wyjazdem działkowe grzybobranie :)

A przedwieczorną porą zgodnie z tradycją Meridą na wsiowy śmietnik i na abarot.

Do Jamboru

Środa, 3 lipca 2024 · dodano: 03.07.2024 | Komentarze 2

Popołudniem do niebywałego od pięciu tygodni Jamboru sprawdzić, czy wichury nic nie połamały i w ogóle co tam słychać. Najpierw jednak do serwisu podregulować sprawę napędową - 3 minutki i po sprawie :) Meri śmiga, łańcucha nie gubi - tyle tylko, że dziś pod dość silny (choć na szczęście dużo słabszy niż wczoraj) wiatr i z ciężkodziałkowymi sakwami śmigania prawie nie było: za dużo w tym wiaterku było W, a za mało N ;) Po drodze bez przygód poza jednym mądralińskim, który chciał mnie skierować na długości 100 metrów jezdni na dedeerówę, mimo że nijak na nią nie było wjazdu (krawężnik plus pas krzaków) i nawet nie musiałem wiedzieć, że gdzieś tam czai się zło ;) Ale on wiedział, tyle tylko, że nie zdążył tego wyartykułować przed końcem owego zła :D No to go uświadomiłem z dziką satysfakcją, że tu już nie ma żadnej "ścieżki" :)))

A na działce miłe zaskoczenie - mimo niedawnych upałów wyrosło ponad 60 kurek! To chyba efekt mojego podlewania lasu podczas suszy na przełomie kwietnia i maja. Jutro się przekonam ruszając do lasu w 5 pozostałych miejsc kurkowych. A póki co dziś był jeszcze wieczorny spacerek nad rzeczkę i opodal krzaczka wart zachodu:

https://www.strava.com/activities/11800880639

Uć pomocowo-sprawunkowa

Wtorek, 2 lipca 2024 · dodano: 02.07.2024 | Komentarze 2

Powrót do (nie tylko) rowerowej codzienności, czyli jazda do mamy pomóc ze sprawunkami - i na abarot. Rozkopy w ciągu ostatnich tygodni zmieniły konfigurację (choć nie lokalizację;), co sprawiło, że znów musiałem na gorąco się zastanawiać, czy np. nie jadę pod prąd. Oznaczeń zero, albo zakaz jazdy i tyle. Ech. Ponadto wiało silnie z obi-boków (w zależności od kierunku jazdy z prawego lub lewego), gdyż albowiem z NW. No i ponownie spadł łańcuch - dziś były pilniejsze sprawy, ale jutro już z pewnością odwiedzę serwis w celu reklamacji, bo przy nowym i łańcuchu oraz korbie to chyba jednak kwestia niedoregulowania czegoś tam. Ale dzięki owemu spadnięciu podczas jego zakładania przypadkiem pokierowałem jakiegoś zagubionego Ukraińca do jego kwartiry, bo się zgubił i wędrował w dokładnie przeciwnym kierunku.

MikroUć odserwisowa i małe podsumowanko (nie)rowerowego czerwca

Poniedziałek, 1 lipca 2024 · dodano: 01.07.2024 | Komentarze 4

Po dwóch tygodniach, które Meri spędziła w rowerowym spa, a my z M. i psem na wczasach w nadmorskich lasach krótka przejażdżka na trasie serwis-dom. Krótka, ale i tak zdążył spaść łańcuch :D Hmm, co tam panowie z serwisu wymyślili z tym nowym napędem? Jutro sprawdzę na trochę dłuższym dystansie :)

A poza tym podsumowanie niemal wyłącznie pieszego czerwca: kilometrów przetupane około 630, co daje zacną dzienną średnią ponad 20 i średnio około 28 000 kroków dziennie, czyli ponad 800 000 w ciągu miesiąca. Może kiedyś uda się ustrzelić milion kroków w miesiąc, ale i tak nie jest źle - zwykle 600 kilometrów to ja nawet rowerowo miesięcznie nie robię, ale po pustych przed sezonem plażach i pięknych nadmorskich lasach to "samo się idzie!" :) Wszystko z fotkami tradycyjnie na STRAVIE.

I jeszcze "wisienka" na czerwcowym torcie wyjazdowym, czyli wczorajszy powrót, który trwał... 13 godzin. Najpierw, ze względu na Tobika melexem z pensjonatu na przystanek autobusowy w Dębkach. Melex się spóźnił, więc ledwo zdążyliśmy na autobus do Wejherowa. Ten się wlókł, więc z 15 minut na przesiadkę na pociąg zostało raptem 5. Biegiem z plecakami, torbami i psem na peron, a tu pociąg ma... 80 minut spóźnienia. Ale to była dopiero przygrywka: za Malboraskiem (!)zapaliła się lokomotywa! Pociąg się zatrzymał, prądu (zatem klimy) brak, na dworze 33 stopnie, w środku - piekarnik. Biedny Tobik (i w ogóle wszyscy)! Okazało się, że dostarczenie nowej lokomotywy potrwa 3 godziny! :( W pociągu brak Warsu, zatem brak wody dla pasażerów. Dramat. Wszyscy wylegli na tory i rozsiedli się na nasypie, obsługa przeganiała ludzi w te i nazad, bo co parę minut przejeżdżały trzema pozostałymi torami z obu stron pociągi. Circus Maximus. Po dwóch godzinach policja zatrzymała jakiś pociąg z Warsem i w końcu mieliśmy wodę, mimo tego, że 500 metrów dalej była jakaś wieś i mogli ją po prostu kupić. Pies ledwo dychał, prawie 15 lat w takim upale to (nomen-omen) nie przelewki! W końcu przyszła wielka ulewa, ale w międzyczasie przyjechała zastępcza lokomotywa i wreszcie ruszyliśmy znów w klimie dalej. Opóźnienie, bagatelka - 311 minut. Ale dojechaliśmy tylko do Wawy, tu znów lokomotywa niehalo, więc łaskawie kazali się przesiadać do innego pociągu na Uć stojącym na innym peronie - ten "prawie punktualny", bo miał w tym momencie tylko 232 minuty obsuwy :D I bardzo szybko chciał odjeżdżać, a Tobik to nie sprinter, więc koniec końców to ja pobiegłem schodami dół-góra na peron z pociągiem i niczym bramkarz Szczęsny szczupakiem rzuciłem się w zamykające się do odjazdu drzwi, by je przyblokować jeszcze sekundę. Udało się, bo już gwizdali na objazd! Teraz boli mnie obojczyk i bark oraz znów kolano od tych wszystkich piruetów, akrobacji i wygód podróżnych i wnoszenia psa po schodkach do wagonów i pozostałych pojazdów łącznie 10 razy (sam nie dałby rady), ale udało się dotrzeć do domu przed pierwszą w nocy (mieliśmy być 19.36), a tak nie wiadomo ile jeszcze byśmy tkwili na Wschodniej...

Ah...ooj, przygody! :P

Uć międzywyjazdowa

Piątek, 14 czerwca 2024 · dodano: 14.06.2024 | Komentarze 4

Między 2, a 12 czerwca wędrowałem sobie tradycyjnie z plecakiem i namiotem naszym wybrzeżem na trasie Hel-Ustka oraz bawiłem 2 dni w Słupsku: łącznie piechotą wyszło grubo ponad 200 km-ów, z czego 180 wzdłuż brzegu. Po drodze złapane dwa kleszcze, przeżyta jedna wieczorna nawałnica w namiocie (namiot obroniony przed zalaniem, aczkolwiek, jak to mówią w TV "wystąpiły liczne lokalne podtopienia";), ponadto spotkana na plaży kaczka-lodówka(!) oraz niestety znalezione aż trzy martwe foki... Wszystko (no, może oprócz kleszczy ;p) udokumentowane fotograficznie i wrzucone jak zwykle na Stravę.

Po przedwczorajszym powrocie wczoraj piesza, a dziś pieszo-rowerowa latanina z różnymi pilnymi sprawami, bo jutro raniutko znów w drogę - tym razem na pobyt stacjonarny, z M. i psem do odwiedzonych podczas wędrówki Dębek, czyli tam, gdzie zwykle :) Wakacyjni psi koledzy Tobika już (sz)czekają! Ale aby tam być, musiałem m.in. oddać rozwalone sandałki do szewca i je odebrać, a także odstawić Meri na obiecane spa do serwisu (koszt - ok. 450 zł), a w międzyczasie pojechać jeszcze w odwiedziny do mamy zrobić jej większe zakupy. Moc logistycznych wyzwań! :) W jedną stronę jechało się miło, z powrotem sprawunkowe krążenie po mieście w popołudniowych korkach, więc średnia czerwcowa popsuta. No trudno, wróci Meri w lipcu z nowym napędem, to się rozpędzę :)

A teraz (prze)pakowanie - i w drogę, znów nad morze, nasze morze!

Mikropętelka NW

Piątek, 31 maja 2024 · dodano: 31.05.2024 | Komentarze 11

W Boże Ciało miałem się odwalić i pojechać do Stróży (taka wieś niedaleko) - czyli na SE od Łodzi. I jak co roku nie pojechałem, za to dziś ruszyłem dokładnie w przeciwnym kierunku, bo na NW, ubrany zwyczajnie, bo rowerowo. Celem wyjazdu było odnalezienie i sprawdzenie legendarnego Przejścia Północno-Zachodniego - jednak nie po morzach Arktyki, ino między Zgierzobylem, a Al-Kansasem - bo skoro Konstantynów zwany jest u nas powszechnie Kansasem, to czemu nie nazwać Aleksandrowa własnie Al-Kansasem? ;)

Wspomniane legendarne przejście to nic innego jak ulica Kąkolowa - legendarna od zawsze z racji dziur wielkości małej planetoidy każda - a dziur tyle, co kraterów na Księżycu. Jednak w zeszłym roku szumnie wzięto się do generalnego remontu i najwyższy był czas sprawdzić, jak im wyszło. A wyszło jak zwykle: tam, gdzie było najgorzej jest równiutko, a tam gdzie było tak sobie jest gorzej niż tak sobie, bo nie zrobili nic, a ciężki sprzęt budowlany sprawił, że miejscami znów trudno przejechać. Szkoda, bo od Aleksandrowa prowadzi bardzo przyzwoity boczny asfalcik i jest to wymarzone i w sumie jedyne nieuciążliwe połączenie tego zacnego grodu z Ucią. No, ale Uć wciąż (niczym prezydent) się uci remontów - i efekty są zaiste jak u rzeczonego prezydenta. Ehhh :/

Ponadto gorąco i wietrznie (wiatr z E), więc jechało się chwilami ciężko - po drodze dwie próby drogowego wymuszenia rozbójniczego: raz, gdy omijałem (a jakże!) dziury na Kąkolowej, a dwa gdy za ostrym zakrętem bez widoczności (mur) nagle 10 metrów przede mną pokazało się auto w poprzek - właśnie sobie dziadzio zawracał w "idealnym" miejscu. Ledwo wyhamowałem, opierniczyłem "w biegu" i pojechałem dalej, a tu mnie dogania i z okienka pasażerki słyszę... PRZEPRASZAMY!
Morał dzisiejszego kąkolowania: Co nas nie zabije, to nas ucieszy. Chyba.

Teraz będzie dłużej bez roweru, bo najpierw trochę corocznej przechadzki z namiotem i plecakiem przed sezonem wzdłuż Wybrzeża, a potem Dębki z M. i psem :) A Meryś - na spa do serwisu!

Z Jamboru

Wtorek, 28 maja 2024 · dodano: 28.05.2024 | Komentarze 6

Powrót z działki, czyli uff, jak gorąco. Wiało z S, zatem teoretycznie nieźle, bo z tyło-boku, ale praktycznie znów się zdarzył wyżowy nagniotek - wymiętolił po drodze, co przy tej temperaturze bardziej zmęczyło, niż pomogło (patrz nędzny Vmax z górki i niby z wiatrem!). Od dwudziestego kilometra obserwowałem z niepokojem przecinającą w perspektywie godziny moją trasę komórkę burzową - początkowo sądziłem, że zdążę ją wyprzedzić, ale była na tyle szybka (albo ja na tyle wolny ;p), że ostatecznie złapałem ją ledwo za całkiem niegroźny ogon: pierwsze ślady niedawnego kropienia pojawiły się kilka km-ów od domu, a poważniejsze, acz pojedyncze kałuże już właściwie na mecie.

A po drodze kilka dziwadeł: najpierw z naprzeciwka typowy sakwiarz ubrany na bogato-kolorowo, kask etc. - i okazało się po sekundzie, że to rower z doczepionym... silnikiem spalinowym :) Kolejne dziwadełka to jadący pod prąd poboczem wioskowi rowerowi - jakiś wysyp Anglików, czy co? ;)