Icóżżeposzwecji?: dz.5 - Trosa-Stavsjo

Środa, 22 lipca 2015 · dodano: 03.08.2015 | Komentarze 0

Poranek wstał na szczęście pogodny, więc nastąpiło wielkie suszenie. Po spakowaniu gratów wizyta w miejscowym spożywczaku - nie pamiętam marki - ale całkiem możliwe, że była to Ica - najpopularniejsza sieć marketów na naszej trasie. Odkryliśmy, że plastikowe butelki po napojach są tu zwrotne - wrzuca się je do specjalnej maszyny, która czasem robi wiele huku - ale zawsze wydaje w ostatecznym rozrachunku kwitek na 2 korony w przypadku butelki 1,5 l, a na 1 koronę - za butelki półlitrowe. Korzystaliśmy więc z tej opcji skwapliwie aż do końca wyjazdu, choć (o czym tego dnia jeszcze nie wiedzieliśmy) - taki kwitek można odliczyć od zakupów tylko w tym miejscu, w którym zutylizowało się butelkę. Ponadto w większych Icach są też automaty z niedrogą i dobrą kawą. Na śniadanie - jak znalazł!
Za Tosą odwiedziliśmy kolejne pałace - pierwszy, Tureholm miał ogromny podjazd (chyba większy od całej reszty) - drugi - Nynas - to pięknie zadbane całe założenie dworskie - oprócz samego pałacu jest tu śliczna oranżeria (obecnie kawiarnia), domek młynarza i wytapiacza szkła oraz wzorcowy folwark - w sumie taki skansen w pigułce. Warto tu było zajrzeć, mimo, że trzeba nieco zboczyć z drogi.
Dalsza droga znów wiodła przeważnie wśród lasów - czasem ukazywały się jeziora lub zatoczki morskie. Bałtyk w ogóle tu nie przypomina morza - zatoczki mają skaliste, albo zarośnięte trzcinami brzegi i tak fantastycznie pokręcone kształty, że gdyby nie mapa - głowę bym dał, że to jeziora, a nie morze.
Przed Nykopingiem - sporym miastem - był jeszcze jeden pałacyk, do którego wiodła ładna aleja  - okazało się, że starsza pani spacerująca sobie opodal to właścicielka - pogadaliśmy miło chwilę i ruszyliśmy dalej.
Nykoping (o którym Szwedzi mówią Nejszoping, czy jakoś tak) to przede wszystkim zamek, na którym odbywał się właśnie jarmark - sprzedawcy poprzebierani w stroje "z epoki", a uliczką, przy której stały budy krążyło na koniach trzech jeźdźców ubranych jak wyżej.
Muzeum zamkowe sobie darowaliśmy - było już po 17:00, a tu jeszcze do ujechania prawie połowa zaplanowanej tego dnia trasy. Z miasta wyjechaliśmy prosto w wiejący z zachodu bardzo silny wiatr. Trasa biegła lekko pod górkę szeroką doliną w pełnym słońcu - skończyły się lasy, więc jechało się koszmarnie, aczkolwiek zwiedzając kolejne przydrożne kościółki. Czasem nawet próbowano nas częstować kawą - taki tu zwyczaj - chyba po to, aby zwiększyć frekwencję? Jakby u nas tak kiedyś ktoś na to wpadł! ;) W końcu zmarnowani dotarliśmy nad duży staw w, a jakże - Stavsjo - gdzie po niewielkich poszukiwaniach znaleźliśmy niezłe miejsce do rozbicia w lesie opodal jakiejś stacji transformatorowej - 300 m obok był cywilizowany parking z darmowymi toaletami z ciepłą wodą i stolikami z daszkami, co stanowi rzadkość w Szwecji - miejsca typu parking to zazwyczaj tylko zatoczki przy szosie. czasem z ławeczką - żadnych koszy na śmieci i zadaszonych w razie deszczu wiat, co nieraz jeszcze nam dało się we znaki - a tu wszystko było, więc korzystając z bogactwa inwentarza możemy polecić to miejsce wszystkim chcącym chwilę odpocząć, lub jak my - przenocować opodal. A na parkingu stał polski TIR - kierowca miał na tabliczce napisane "Marek", ale wieczorem go nie zaczepiliśmy, a rano następnego dnia już go nie było. Może go pożarły (wraz z TIREM) jakieś trolle? ;)