Wietrznie awaryjny podKoluszek

Czwartek, 26 maja 2022 · dodano: 26.05.2022 | Komentarze 8

Dziś miałem dylemat: zrobić niespieszny pieszy półmaratonik wokół "mojego" lasu, gdzie w sumie dawno nie byłem (na co miałem większą chęć), czy dokądś porowerować (na co chęci właściwie nie miałem). Ale jak zerknąłem na prognozy na najbliższy tydzień, a w nich dzień w dzień deszcz - to nie było wyboru. Przecież nie będę rdzewiał Meri!

Czynnikiem decydującym był dziś bardzo silny, zachodni wiatr - z pętelki w takich warunkach wiadomo, nici - ruszyłem więc na wschód, by wrócić pekapem. Już po 4 kilometrach miałem za swoje: na wyjątkowym wertepie w centrum miasta złamałem szprychę w tylnym kole. Noszfak. Cóż - ukrachnąć się nie dało, więc zawinąłem ją wokół sąsiedniej i pojechałem, no bo co. Celem dzisiejszym były nie widziane od pół roku okolice Koluszek - czyli przede wszystkim chyba już w miarę ukończony "Projekt Lisowice" - wreszcie jest tam naprawdę ładnie! Nim jednak dotarłem na miejsce najpierw godzina wyjeżdżania z miasta (dlatego tam tak rzadko jeżdżę, bo nim jest ładnie - jest uciążliwie). Na szczęście wiatr pomagał zwłaszcza tam, gdzie nie było już korków, czyli po jakiejś godzinie z hakiem. W Lisowicach krótki postój nad zalewem - i dalej w podKoluszki, gdzie asfalty boczne, a dedeery asfaltowe :) Ale znów miałem pecha: władowałem się w przemieszczającą się ciężarówkami z przyczepami kolumnę wojskową - jechali zapewne do pobliskiej jednostki w Regnach, w okolice której też się udawałem, by zatoczyć tradycyjną mini-pętelkę po asfaltowej dedeerówie wśród pól i lasów, która wykorzystuje ślad dawnej bocznicy kolejowej do jednostki. No, ale bym się tam znalazł, musiałem się najpierw przedrzeć przez wojsko wyległe na cywilne asfalty.

Wszystko to spowodowało spore opóźnienia, więc na koniec (tym razem pod wiatr i wprost w czarną chmurę, z której jednak na szczęście nie popadało!) ostatnich kilka kilosów pędzikiem na dworzec w Koluszkach, a stąd jedynym połączeniem, które było (InterRegio do Poznania) na Uć Kaliską. A z Kaliskiej znów walcząc z wiatrem (tym razem bocznym) - do domu. I jeszcze, żeby było atrakcji do kompletu, już pod samym domem padła bateria w komórce (a przynajmniej tak mi się zdawało). Efekt? Strava nadal naliczała czas jazdy do momentu, gdy ponownie włączyłem telefon. No normalnie... :/ Dobrze, że tuż przed owym wyłączeniem (i domem) spojrzałem na średnią, więc z niej, znając kilometraż wyliczyłem rzeczywisty czas jazdy z dworca, a nie taki, co mi Strava zaproponowała, gdy już byłem 20 minut w domu.

A propos Stravy: łaskawie znów zaczęła dodawać fotki! Radujmy się więc, póki jest czym. Zatem, tadam - dzisiejsza trasa (część zasadnicza, czyli do pekapu w Koluszkach).
A - no i padło 5 stów w maju i 2000 km-ów w tym roku. Ch..owo, ale stabilnie ;P