MeriHuann'a

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi Pan huann z miasteczka Uć w województwie uckim. Ma już przejechane na bs-ie 89634.45 kilometrów - w tym 3457.63 w sposób gruntowny! Przemieszcza się MERIDĄ Kalahari 500 (rocznik 2001) z prędkością zaskakująco średnią, bo wynoszącą 23.00 km/h - i się wcale tym nie chwali, jeno uprzejmie informuje.
Więcej o nim tu, a niżej BATONY NA BOCZKU ;)

2025

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

Zaliczone rowerowo gminy:

Znajomi

wszyscy znajomi(19)

Moje rowery

MERIDA KALAHARI 500 139219 km

Sokół sprzed Millenium

Tren, a żer

Rower stacjonarny, czyli nie moja bike'a ;)

Wykres roczny

Archiwum bloga

DST 14.24km
Teren 1.08km
Czas 00:40
V_AVG 21.36km/h
V_MAX 44.00km/h
Temperatura 9.0°C
HRmax 154 ( 83%)
HRavg 130 ( 70%)
Kalorie 252kcal
Podjazdy 77m
Sprzęt MERIDA KALAHARI 500
Aktywność Jazda na rowerze

Tobik... i Kubuś - oraz Uć charytatywno-leśna

Czwartek, 27 lutego 2025 · dodano: 27.02.2025 | Komentarze 5

16 lutego, po 5 latach i 4 miesiącach po adopcji odszedł Tobik. Miał już ponad 15 lat, ale jeszcze 2 dni wcześniej nic nie wskazywało, że coś jest nie tak. W 36 godzin dostał ogromnej gorączki, dreszczy, potem już wszystko siadło i mimo dwóch nocy spędzonych wspólnie z M. w psiej klinice nic już nie dało się zrobić. Najbardziej prawdopodobną przyczyną jest nagłe pęknięcie niewykrytego wcześniej guza i związana z tym sepsa...

Dzień później, wciąż w szoku pojechaliśmy do małego fundacyjnego schroniska dla zwierzaków w Zgierzu, by oddać specjalistyczną karmę i leki (wiadomo, dla fundacji liczy się każda pomoc!) - i tu kolejny szok: zza krat spoglądał na nas... Tobik!! Nie - to niemożliwe przecież - sądziliśmy, że mamy chwilową halucynację. A jednak... to nie Tobik. To pies niemal IDENTYCZNY jak Tobik - piesek Kubeł, od pół roku za kratami, znaleziony przez kogoś pod Krośniewicami w stanie wskazującym na bardzo długą włóczęgę... Pies potulny, bez cienia agresji wobec ludzi, psów, kotów i reszty świata, cieszący się jak dziecko na sam widok obcych osób, czyli nas. Wzięliśmy biedaka na godzinny spacer po lesie koło schroniska i wiadomo było, że będzie nasz. Pojechaliśmy po niego po kilku dniach i od 22 lutego Kubeł, czyli teraz Kubuś znów ma dom. Szybko. Czy za szybko? Nie wiem, ale po co miał marznąć w klatce jeszcze tydzień, czy miesiąc, skoro przez pół roku nikogo tak naprawdę nie zainteresował?

Ale Kubuś to tylko z wyglądu młodszy Tobikowy Psubrat. O jego zwyczajach i ogromie pracy, która nas z nim czeka może opowiem w kolejnym odcinku, bo to dopiero (póki co nader wyboisty) początek naszej wspólnej drogi.

Na zdjęciach - po lewej Tobik, po prawej Kubuś. Prawda, że identyczni?

Dla porządku - dzisiejszy rower, pierwszy od miesiąca, ale właściwie to samo, co przed miesiącem, czyli dom - kompresor - charytatywny dzwon na nakrętki - las - dom. Może wkrótce będzie więcej okazji do jakichś jazd :)

Komentarze

huann | 20:37 sobota, 22 marca 2025 | linkuj Niestety, co zrobić... może tam nie ma diety wyłącznie pasztecikowej?

No, jest co robić. Tobik to był pies-filozof, taki mentalny osiołek, oaza stoickiego spokoju. Kubuś to w tej kwestii jego całkowite przeciwieństwo: pies Chojrak z rysunkowej bajki ;)

meteor2017 | 16:48 sobota, 22 marca 2025 | linkuj A, czyli tak jak myślałem, Tobik się przeniósł do krainy drzew owocujących kiełbaskami...

Może i szybko, ale jak byliście zdecydowani, to faktycznie nie było co czekać. A teraz macie pełne ręce roboty, to i nie ma tyle czasu na żal po poprzednim psiaku.

huann | 09:15 piątek, 28 lutego 2025 | linkuj Cz. 2
Co do spraw mentalnych - sprawy przedstawiają się znacznie gorzej:
1. Sytuacja z załatwianiem się w domu na ten moment z grubsza opanowana - zdarza to od dwóch dni bardzo sporadycznie, wcześniej i 6 razy na dobę!
2. Spacery to nadal bardziej trauma niż radość - zwłaszcza w miejsca (choćby z drugiej strony bloku), gdzie jeszcze nie był. Musi też wychodzić co 2-3 h w dzień i czasem raz w nocy;
3. Noce przesypia generalnie spokojnie, ale muszę być tuż obok;
4. W dzień nader często dyszy ze stresu i czasem skamla (mimo podawania psiejskich środków uspokajających);
5. Apetyt ma nieziemski i jedzenie to na razie jedyna jego prawdziwa radość - wtedy merda ogonkiem, choć nadal zazwyczaj podwija go pod siebie - jest ponadto megauległy wobec wszystkich - ludzi, psów, a ponoć też i kotów;
6. Umiarkowane eksperymenty jedzeniowe (np. kasza zamiast ryżu, który jadł w schronisku (tylko raz dziennie!), sucha karma dobrej jakości jako domieszka etc.) niespecjalnie mu służą - węgiel w pogotowiu! Natomiast dostaje wariactwa na widok parówek - dostaje rozdrobnione, rzecz jasna tylko trochę, bo niezbyt to zdrowe;
7. Bawić się nie umie, komend nie rozumie, za to ładnie już chodzi po schodach (chyba nigdy wcześniej nie miał z nimi do czynienia, bo się z początku bardzo bał). Na imię niespecjalnie reaguje.
8. W poniedziałek czeka nas wizyta behawiorystki, która określi, co jeszcze można zrobić, by się szybko przyzwyczaił.
To tak na szybko.

huann | 09:15 piątek, 28 lutego 2025 | linkuj Cz. 1

Kubeł (imię schroniskowe), czyli Kubuś został znaleziony, jak się błąkał po Krośniewicach - stąd imię na literkę "K" (schroniskowy zwyczaj). Musiał się błąkać bardzo długo, bo był wychudzony (nadal ma niedowagę) - każda kałuża to dla niego potencjalna miska z wodą, każdy śmietnik to bar, każdy papierek na ulicy to potencjalna przekąska. Musimy zatem bardzo uważać, bo kagańca nie zna, zresztą na szelkach też nie potrafi chodzić - pozostaje smycz i obroża. Przywieziony do Zgierza w połowie sierpnia zeszłego roku - albo go ktoś wyrzucił podczas wakacyjnego wyjazdu (Krośniewice to ruchliwe miejsce - przed powstaniem autostrad główne skrzyżowanie w Polsce!), albo komuś zwiał z posesji. W schronisku oceniony na 5-6 lat (ale wiadomo - trochę mogli mu wiek zaniżyć, by zwiększyć szanse na adopcję), albo 7-8 (opinia pani dr). Stan zdrowia generalnie ok, ale jest kłopot z kłem - na dniach się okaże, czy nie będzie musiał mieć usuniętego.

Trollking | 19:03 czwartek, 27 lutego 2025 | linkuj Widziałem już wcześniej na fb, ale nie chciałem bombardować pytaniami za wcześnie :)

No to teraz: ile Kubik ma lat? :) Jak się odnalazł w nowym domu? Lubi spacery?

No i generalnie, mimo smutku: chyba lepiej się stać nie mogło. Wszystko to był znak, ale Tobik na pewno wszystko zaplanował w ten sposób!

Komentować mogą tylko znajomi. Zaloguj się · Zarejestruj się!