Z Jamboru

Wtorek, 11 maja 2021 · dodano: 11.05.2021 | Komentarze 4

Dziś nie była jazda, dziś była wietrzno-termiczna męka. Ale zanim męka, to przyjemny (choć niestety w już narastającym upale) spacer po lesie i łąkach - śmieci wysprzątane, więc można się było po prostu przejść...

A potem, przy 28 stopniach w cieniu, trzeba było zamknąć chałupę i wracać do miasta. Od rana wiał bezlitosny, gorący ESE-sman: powrót trasą klasyczną z niewielką modyfikacją - wyszło trochę dłużej i z fragmentem szutrowym (niedorobiona serwisówka przy S8), ale teoretycznie bardziej osłoniętym terenem. Teoretycznie, bo w praktyce wyglądało to tak: na przemian niby z wiatrem (tylno-skośnym) oraz takim wmordewind. Gdyby nie upał, byłoby jeszcze jakciemogie, ale przy tej temperaturze całkiem mnie ugotowało. Końcówka to zawroty głowy, dreszcze(!) i totalny brak sił.
Nie lubię upału, nie lubię.

Ponieważ nie miałem zdrowia robić jakichkolwiek fot, więc zamieszczam tylko zdjęcie działkowe przedstawiające bieżącą lekturę - tematycznie na bs-a jak najbardziej pasuje, a książkę polecam, bo napisana lekkim piórem z typowo angielskim poczuciem humoru. Dość wspomnieć, że rower ma na imię George i nie lubi pływać tratwą po Dunajcu :D No i opisy Górali, którzy wzbraniają się przed pobieraniem dutków - bezcenne... ;)


A na koniec jeszcze zaległości zdjęciowe z wczoraj i dziś - wszystko na Stravie w odpowiednich linkach:

Spacer ze sprzątaniem lasu

Rowerowanie-sprzątanie

oraz dzisiejsze spacerowanie.

Pracowitość w Jamboru

Poniedziałek, 10 maja 2021 · dodano: 10.05.2021 | Komentarze 5

Od rana godzina czyszczenia, a później dwie malowania tarasu. Znów będzie na kilka sezonów :)

Potem zostawiłem malunki, by wyschły i wybrałem się na dwugodzinną przechadzkę po lesie, korzystając z pięknej, wręcz upalnej pogody. Przezornie zabrałem ze sobą całe opakowanie worów śmieciowych - i niestety dobrze zrobiłem, bo nazbierałem tyle śmieci, że i tak wszystkich zabrać nie dałem rady, by wyrzucić do wioskowych dzwonów.

No, ale przecież trzeba to jakoś skończyć zbierać!

Wpadłem więc na pomysł, by drugą rundkę śmieciową zrobić Meridówną - do sakw weszło 6 worów po 35 litrów każdy - czyli łącznie było tam  m.in. 86 butelek! Wydając dźwięki jak mobilny monopolowy jakoś się doturlałem leśną i polną drogą do śmietnika i tam wywaliłem cały urobek.

Ten naród to Jedno Wielkie Świństwo.
A kto spróbuje zaprzeczyć - zapraszam do lasu...

Zdjęcia ze spaceru i roweru - póki co na Stravie (i fb).

Do Jamboru

Niedziela, 9 maja 2021 · dodano: 09.05.2021 | Komentarze 6

Wczoraj Modernizowano;) mi ramię, a już dziś, mimo niekorzystnego, silnego wiatru niemal prosto w Meridowy Ryj, musiałem ruszyć na działkę (najkrótszą akceptowalną opcją) korzystając z ciepłej słonecznej aury (która ma się utrzymać tylko kilka dni), w celu ostatecznego zakończenia malowania tarasu, które to malowanie uskuteczniam od września zeszłego roku.

Jechało się koszmarniutko - w dodatku najpierw już tradycyjnie musiałem podrzucić po drodze fest zakupy mamie - więc sakwy w szwach pękające. Za miastem ostatecznie poległem w starciu z wiatrem i sześcioma Górkami Pabianickimi, potem siadła mi na kole jakaś panna kolarka, więc robiłem tyłami (i coraz bardziej bokami;) za wietrzny pług, następnie sprytna bestia na leśnym odcinku mi śmignęła, czym wsiadła mi do reszty na ambicję - i po chwili to ja jej odskoczyłem: nie ma to jak dobry zając (albo zającówa;). I pewnie już bym jej nie spotkał, bo została z tyłu, ale 8 km-ów przed metą przypadkiem spotkałem petetekowskiego kolegę, z dawna niewidzianego, więc trzeba było się zatrzymać i pogadać parę minut. I tak oto panna kolarka ostatecznie, wraz z wiatrem, gratami i zdrętwiałą ręką po szczepieniu pokonały dzisiejszą średnią. Ale cóż - nie codzień jest Wawa ;)

Wawa pomiędzy chmurami

Czwartek, 6 maja 2021 · dodano: 06.05.2021 | Komentarze 12

Na dziś Pogodynki zapowiadały właściwie tylko jedno: słońce i huraganowy wiatr z SWW. Mogłem więc nie jechać nigdzie, albo znów po pół roku lecąc z wiatrem odwiedzić rodzinny cmentarzyk na przedmieściach Warszawy, by zrobić porządki - i wrócić pekapem. Spontaniczny wybór padł rzecz jasna na opcję nr 2 :)

Do Nieborowa (gdzie drogi połowa) wiatr pomagał, albo bardzo pomagał (patrz: Vmax!), więc średnia oscylowała w granicach 28,5-28,8. Musiałem jednak się zatrzymać (tam, gdzie zwykle - czyli pod "Białą Damą", naprzeciwko pałacu), by coś zjeść.



Stąd z równie korzystnym podmuchem (choć już bez zjazdów) najpierw do Humina (gdzie pięciosekundowy postój na fotki cmentarza z I wojny)...




...i do rowerowo kultowych Kasków (93 km-y) - tu z kolei postój w równie tradycyjnym miejscu, czyli pod tężnią. Niestety, jeszcze nieczynną.




Za Kaskami błękitne dotąd niebo zaczęło się mocno chmurzyć, a wiatr zaczął być coraz bardziej z SW, więc na tym etapie trasy tylno-boczny, chwilami nawet boczny, więc nie śmigało się już tak dziarsko. W Błoniu wybrałem testowaną ostatnim razem opcję przez Kopytów zamiast Rokitna - wszystko przez to, że przez Rokitno poprowadzono niedawno w sposób skrajnie nielogiczny asfaltowy co prawda, ale ciąg pieszo rowerowy. Brr.

W Płochocinie wróciłem na starą stałą trasę - w Pruszkowo-Żbikowie korek ciężarówek na zjeździe z wiaduktu, ale i tak musiałem zatrzymać się przy miejscowym cmentarzu kupić znicze - w międzyczasie z czarnej chmury 5 minut pokropiło, a gdy przestało - już ostatni skok na właściwy cmentarz na warszawskim przedmieściu: tu szybkie porządki i raz-dwa w drogę na Zachodnią, bo się zrobiło po deszczu chłodno.

A Zachodnia rozbebłana straszliwie - podjechać musiałem do Alei Jerozolimskich, co oznaczało ostatnie kilometry po okropnej kostropato-badziewnej fazowanej różowej kostce, która w dodatku raz nawet przeszła w... schody. Ciekawe, dlaczego autom obok na asfalcie takich nie zrobiono? :-P

Rozbebłana Zachodnia:


Z pekapem jak zwykle cyrk: kupiłem bilet na najbliższy ciapąg (TLK), który jednak w międzyczasie złapał pół godziny opóźnienia (jechał aż z Kołobrzegu) - efekt był taki, że wcześniej pojechał na Fabryczną ten od Przewozów Regionalnych (czyli teoretycznie późniejszy), a ja musiałem czekać na TLK, bo na niego miałem bilety. Pewnie w dodatku droższe.

Po drodze gdy wracałem pociągiem 2 razy mocno padało, a Uć przywitała mnie czarną groźną chmurą, więc najszybciej jak się dało - wio do domu kolejne 6 kilosów: na szczęście tylko lekko mnie skropiło na sam koniec.

Napęd kaloryczny:
- 2 banany
- 4 kostki czekolady
- i 1,5 litra wody gazowanej (bez kalorii;)
Ale jakoś wystarczyło :)

Wietrzna mikropętelka DoKlęSk

Wtorek, 4 maja 2021 · dodano: 04.05.2021 | Komentarze 4

Każda Pogodynka mówiła dziś jedno i to samo:
"- Będzie wiać, nie jedź, a jeśli już - to w jedną stronę i wracaj pekapem, bo płuca wyplujesz i średnią sobie przy okazji zdewastujesz!"
"- Ojtam, ojtam" - obiecał dziarsko Huann i poooojechał! Na szczęście lata doświadczeń sprawiły, że już po kilkunastu kilometrach nadzwyczaj przyjemnej jazdy ze średnią 27+ zaświtała mu we łbie... myśl. Coś tak jakby "Aaaale trzeba będzie jeszcze wrócić? :-O".
No właśnie.
Reszta była miauczeniem - pod górkę i pod wichurkę, a potem kostropatymi asfaltami i terenowo lasem, bo inaczej już bym chyba się nie dowlókł. Wrażenia zmęczeniowe jak po dobrej setce plus - laboga, co z tą formą?... :/

Trasa - TU. Fotki szare (DobroStaw), bure i ponure (ArturówStaw) - poniżej.

Mikropętelka rozszerzona

Sobota, 1 maja 2021 · dodano: 01.05.2021 | Komentarze 8

Od rana miała być dziś troszkę dłuższa wycieczka, ale paskudnie padało gdzieś do południa, więc nim jako tako przeschło, zrobiło się zbyt późno, by jechać na koniec świata i z powrotem ;) Roweru jednak darować sobie nie mogłem, zwłaszcza, że na jutro i pojutrze zapowiadają jakieś klęski pogodowe, więc dzisiejszy pogodowy listopadzik w maju był do przyjęcia: szaro, buro i ponuro, lecz za to na szczęście tylko słaby wiatr z NE: wybór trasy padł na mikropętelkowanie w stronę Stryjkowa i na abarot via Zgierz, ale tym razem główną szosą, na której w dni powszednie ruch jest ogromny (zwłaszcza ciężarówek, ze względu na pobliskie centra logistyczne), a poboczy brak. Dziś było więc zupełnie znośnie, choć w pół drogi przetrzymało mnie ładnych kilka minut wahadełko w miejscu, gdzie budują rondo. No trudno.

Jedyna fotka po drodze, już prawie na koniec (by w ogóle cokolwiek było), to pomnik na Radogoszczu koło muzeum widziany z perspektywy podmiejskich domków z ogródkami.