Mikropętelka Leśno-Zgierska

Środa, 19 maja 2021 · dodano: 19.05.2021 | Komentarze 2

Wreszcie przestało padać, lecz nie przestało wiać, więc zaczekałem do wieczora i godzinę przed zachodem słońca wykręciłem plan minimum na dziś, czyli dość niemrawą (bo po wielkim obiedzie - błąd!), tradycyjną mikropętelkę po lesie i zgierskich opłotkach. Wiało solidnie, choć nie aż tak, jak w ciągu większej części dnia - z północnego zachodu. W lesie trochę błotka, ale do przejechania.


Największy z Arturówkowych Stawów o przedwieczornej porze

Jubileuszowe rozDrzewiczanie ZaDrzewicza

Sobota, 15 maja 2021 · dodano: 15.05.2021 | Komentarze 7

Dziś mija dokładnie 20 lat, od chwili, gdy poznałem moją Mery Kalahari 500 w nieistniejącym już od dawna sklepie rowerowym - dwa dni później byliśmy już razem :) Ten zacny jubileusz postanowiłem uczcić rzecz jasna rowerowo: od co najmniej zeszłego roku planowałem objechać dość zapadły kąt na styku łódzkiego i mazowieckiego (obok granicy świętokrzyskiego) - typowe pogranicze - geograficznie rzecz biorąc to niemal północny skraj Gór Świętokrzyskich (więc teren nieco pofalowany) historyczny skraj Małopolski, potem np. w kieleckiem, radomskiem, a teraz powiaty: opoczyński i przysuski. Celem były 4 nowe gminy, o jakże pięknie brzmiących nazwach: Rusinów, Przysucha, Potworów i Klwów! :D

Zanim znalazłem się w terenie (dokąd dojechałem ŁKĄ z Fabrycznej) - krótka wizyta pod dawnym sklepem, skąd się wzięła Merida:



Właściwą część wycieczki rozpocząłem od Drzewicy - zerknąłem na ruinę zamku - i w długą! Kolejny przystanek już w nowej gminie, w Rusinowie: tu pięknie zadbany pałac. Z Rusinowa na skraj Przysuchy - do samego miasteczka nie wjeżdżałem, bo miałem ograniczoną ilość czasu, więc zadowoliłem się malowniczym kościołem w Skrzyńsku. Do tego momentu pomagał mi przyjemny, całkiem solidny wiatr z NW: trasę zaplanowałem zgodnie z prognozą, która mówiła, że początkowo będzie wiało z W, potem z SW - a jak zawrócę - to albo w ogóle wiatr ucichnie, albo będzie słaby z SE. A tymczasem nic z tych rzeczy! Gdy we wspomnianym Skrzyńsku zawróciłem na N, nadal wiało dość solidnie z NW. W dodatku ta część wycieczki biegła po największych wygwizdowach - na 30 km-ach było łącznie z 5 kilometrów lasów :/ Gdybym wiedział, że tak będzie, zatoczyłbym pętlę w drugą stronę, ale na to było już za późno. Pocieszały mnie tylko tabliczki z nowymi gminami: Potworów, a następnie Klwów.

Przed Odrzywołem (kolejna malownicza nazwa, ale tę gminę miałem już zaliczoną, bagatela - latem 2003 r.) miałem już troszkę dość, więc zrobiłem pierwszy postój nad ładnym stawem rybnym na grobli oddzielającej go od rzeczki Drzewiczki. Minąwszy Odrzywół (senne miasteczko z domkami jakby żywcem wyjętymi z jakichś Sklepików Cynamonowych oraz wielkim, dwuwieżowym kościołem z czerwonej cegły) osiągnąłem po kilku kilometrach krętych, bocznych asfaltów wieś Stanisławów, gdzie bezskutecznie szukałem przez chwilę zabytkowej kaplicy zaznaczonej na skraju wsi na mapie. Tu również dobiłem do okolic, które poznawałem rowerowo 18 lat temu i w ten sposób połączyłem dzisiejszą trasę ze szlakami sprzed lat.

Zawróciwszy na południe (teraz wiaterek też zaczął się rzeczywiście robić z W, a nawet SW - rychło w czas!) przypadkiem w Ossie odkryłem mały leśny cmentarzyk ofiar zarazy z tablicą ufundowaną przez Orlen! Jakie to współczesne, gdyby nie fakt, że zaraza dziewiętnastowieczna ;)

Początkowo w planach powrotnych miałem zamiar ponownie przejechać przez Drzewicę i skończyć wycieczkę na stacji w Opocznie, ale walki z wiatrem i moc atrakcji fotograficznych sprawiły, że nie było już czasu na sto kilometrów i musiałem zakończyć jazdę tam, gdzie ją de facto zaczynałem - czyli w Drzewicy. Inaczej po prostu nie miałbym już dziś jak wrócić do domu :( Postanowiłem więc dokładniej obejrzeć Drzewicę - jest tu dość zwyczajny rynek, który jednak przechodzi w długaśny skwer, na którego końcu jest kościół z okrągłą wieżą. Jadąc nad ostatnią już atrakcję, czyli zalew, przypadkowo przepilotowałem przez trudne skrzyżowanie przy rynku małego, czarnego, przerażonego pieska - nie wiedział, jak je przeskoczyć, a choć auta nie zasuwały tu jakoś specjalnie, to pojawiały się co chwila z każdej strony. Zwolniłem więc maksymalnie, zacmokałem, piesek pobiegł za mną jezdnią przy krawężniku, a potem dał dyla gdzieś w bok - i tylem go widział :)

Do zalewu prowadzą niby-bulwary - z jednej strony jest jakaś stara fabryka, więc początkowo nie wygląda to wybitnie, ale już przy samym spiętrzeniu jest malowniczo - i słynny tor kajakowy (niestety, nie było w nim ani wody, ani - w związku z tym - kajaków). Posiedziałem jeszcze chwilkę nad zalewem (sympatyczny teren rekreacyjny z plażą i innymi typowymi dla mosirów wszelakich rozrywkami), a stąd już rzut beretem na stację na ŁKĘ - i do domu. Zatem: ZaDrzewicze rozDrzewiczone, Mery uśmiechnięta, bo należało jej się dziś, zwłaszcza, że to jednocześnie 50 wyjazd i 2000 km-ów w tym roku i 124 000 przebiegu. A ja mam 4 nowe gminy - i co równie istotne, jak wszystko inne dziś: nareszcie bez szmaty w okolicach, powiedzmy - pyska!!! :) Średnia zaś dzisiaj nie była nadzwyczaj istotna, bo wyjazd był typowo turystyczny, z dużą liczbą krótkich foto-postojów, więc wyszło jak wyszło.

Po wysięściu z pociągu powrót tą samą trasą, co jazda rano, a ponieważ bateria w komórce padła - ten odcinek wymierzony dawno nie używanym w tym celu TomTomem.

Zdjęć z wyjazdu blisko 30 - ale nie zamieszczam żadnego (prócz jubileuszowego powyżej), bo nie mam zdrowia ich teraz po kolei zmniejszać na bs-a i wklejać po jednym. Dla ciekawych - wszystkie powyżej opisane atrakcje Drzewicy i ZaDrzewicza wraz z trasą są tradycyjnie na Stravie :)

Z Jamboru

Wtorek, 11 maja 2021 · dodano: 11.05.2021 | Komentarze 4

Dziś nie była jazda, dziś była wietrzno-termiczna męka. Ale zanim męka, to przyjemny (choć niestety w już narastającym upale) spacer po lesie i łąkach - śmieci wysprzątane, więc można się było po prostu przejść...

A potem, przy 28 stopniach w cieniu, trzeba było zamknąć chałupę i wracać do miasta. Od rana wiał bezlitosny, gorący ESE-sman: powrót trasą klasyczną z niewielką modyfikacją - wyszło trochę dłużej i z fragmentem szutrowym (niedorobiona serwisówka przy S8), ale teoretycznie bardziej osłoniętym terenem. Teoretycznie, bo w praktyce wyglądało to tak: na przemian niby z wiatrem (tylno-skośnym) oraz takim wmordewind. Gdyby nie upał, byłoby jeszcze jakciemogie, ale przy tej temperaturze całkiem mnie ugotowało. Końcówka to zawroty głowy, dreszcze(!) i totalny brak sił.
Nie lubię upału, nie lubię.

Ponieważ nie miałem zdrowia robić jakichkolwiek fot, więc zamieszczam tylko zdjęcie działkowe przedstawiające bieżącą lekturę - tematycznie na bs-a jak najbardziej pasuje, a książkę polecam, bo napisana lekkim piórem z typowo angielskim poczuciem humoru. Dość wspomnieć, że rower ma na imię George i nie lubi pływać tratwą po Dunajcu :D No i opisy Górali, którzy wzbraniają się przed pobieraniem dutków - bezcenne... ;)


A na koniec jeszcze zaległości zdjęciowe z wczoraj i dziś - wszystko na Stravie w odpowiednich linkach:

Spacer ze sprzątaniem lasu

Rowerowanie-sprzątanie

oraz dzisiejsze spacerowanie.

Pracowitość w Jamboru

Poniedziałek, 10 maja 2021 · dodano: 10.05.2021 | Komentarze 5

Od rana godzina czyszczenia, a później dwie malowania tarasu. Znów będzie na kilka sezonów :)

Potem zostawiłem malunki, by wyschły i wybrałem się na dwugodzinną przechadzkę po lesie, korzystając z pięknej, wręcz upalnej pogody. Przezornie zabrałem ze sobą całe opakowanie worów śmieciowych - i niestety dobrze zrobiłem, bo nazbierałem tyle śmieci, że i tak wszystkich zabrać nie dałem rady, by wyrzucić do wioskowych dzwonów.

No, ale przecież trzeba to jakoś skończyć zbierać!

Wpadłem więc na pomysł, by drugą rundkę śmieciową zrobić Meridówną - do sakw weszło 6 worów po 35 litrów każdy - czyli łącznie było tam  m.in. 86 butelek! Wydając dźwięki jak mobilny monopolowy jakoś się doturlałem leśną i polną drogą do śmietnika i tam wywaliłem cały urobek.

Ten naród to Jedno Wielkie Świństwo.
A kto spróbuje zaprzeczyć - zapraszam do lasu...

Zdjęcia ze spaceru i roweru - póki co na Stravie (i fb).

Do Jamboru

Niedziela, 9 maja 2021 · dodano: 09.05.2021 | Komentarze 6

Wczoraj Modernizowano;) mi ramię, a już dziś, mimo niekorzystnego, silnego wiatru niemal prosto w Meridowy Ryj, musiałem ruszyć na działkę (najkrótszą akceptowalną opcją) korzystając z ciepłej słonecznej aury (która ma się utrzymać tylko kilka dni), w celu ostatecznego zakończenia malowania tarasu, które to malowanie uskuteczniam od września zeszłego roku.

Jechało się koszmarniutko - w dodatku najpierw już tradycyjnie musiałem podrzucić po drodze fest zakupy mamie - więc sakwy w szwach pękające. Za miastem ostatecznie poległem w starciu z wiatrem i sześcioma Górkami Pabianickimi, potem siadła mi na kole jakaś panna kolarka, więc robiłem tyłami (i coraz bardziej bokami;) za wietrzny pług, następnie sprytna bestia na leśnym odcinku mi śmignęła, czym wsiadła mi do reszty na ambicję - i po chwili to ja jej odskoczyłem: nie ma to jak dobry zając (albo zającówa;). I pewnie już bym jej nie spotkał, bo została z tyłu, ale 8 km-ów przed metą przypadkiem spotkałem petetekowskiego kolegę, z dawna niewidzianego, więc trzeba było się zatrzymać i pogadać parę minut. I tak oto panna kolarka ostatecznie, wraz z wiatrem, gratami i zdrętwiałą ręką po szczepieniu pokonały dzisiejszą średnią. Ale cóż - nie codzień jest Wawa ;)

Wietrzna mikropętelka DoKlęSk

Wtorek, 4 maja 2021 · dodano: 04.05.2021 | Komentarze 4

Każda Pogodynka mówiła dziś jedno i to samo:
"- Będzie wiać, nie jedź, a jeśli już - to w jedną stronę i wracaj pekapem, bo płuca wyplujesz i średnią sobie przy okazji zdewastujesz!"
"- Ojtam, ojtam" - obiecał dziarsko Huann i poooojechał! Na szczęście lata doświadczeń sprawiły, że już po kilkunastu kilometrach nadzwyczaj przyjemnej jazdy ze średnią 27+ zaświtała mu we łbie... myśl. Coś tak jakby "Aaaale trzeba będzie jeszcze wrócić? :-O".
No właśnie.
Reszta była miauczeniem - pod górkę i pod wichurkę, a potem kostropatymi asfaltami i terenowo lasem, bo inaczej już bym chyba się nie dowlókł. Wrażenia zmęczeniowe jak po dobrej setce plus - laboga, co z tą formą?... :/

Trasa - TU. Fotki szare (DobroStaw), bure i ponure (ArturówStaw) - poniżej.

Mikropętelka rozszerzona

Sobota, 1 maja 2021 · dodano: 01.05.2021 | Komentarze 8

Od rana miała być dziś troszkę dłuższa wycieczka, ale paskudnie padało gdzieś do południa, więc nim jako tako przeschło, zrobiło się zbyt późno, by jechać na koniec świata i z powrotem ;) Roweru jednak darować sobie nie mogłem, zwłaszcza, że na jutro i pojutrze zapowiadają jakieś klęski pogodowe, więc dzisiejszy pogodowy listopadzik w maju był do przyjęcia: szaro, buro i ponuro, lecz za to na szczęście tylko słaby wiatr z NE: wybór trasy padł na mikropętelkowanie w stronę Stryjkowa i na abarot via Zgierz, ale tym razem główną szosą, na której w dni powszednie ruch jest ogromny (zwłaszcza ciężarówek, ze względu na pobliskie centra logistyczne), a poboczy brak. Dziś było więc zupełnie znośnie, choć w pół drogi przetrzymało mnie ładnych kilka minut wahadełko w miejscu, gdzie budują rondo. No trudno.

Jedyna fotka po drodze, już prawie na koniec (by w ogóle cokolwiek było), to pomnik na Radogoszczu koło muzeum widziany z perspektywy podmiejskich domków z ogródkami.

Z grabienia nad Grabią

Czwartek, 29 kwietnia 2021 · dodano: 29.04.2021 | Komentarze 10

Działka zagrabiona, a że pogoda ładna (choć mocno wietrzna), trzeba było się jeszcze przespacerować po lesie tradycyjną trasą - tradycyjnie też w godzinę nazbierałem 3 worki śmieci (oraz kanister). TU jest trasa z fotkami lasu i śmieci.

Na szczęście nad rzeczką czysto, co sprawdziłem przed wieczorem przedwczoraj. TU jest więc trasa nadrzeczna, również z fotkami. Fotek z linków nie wrzucam bezpośrednio na bs-a, bo nie ma sensu (musiałbym je zmniejszać), poniżej więc tylko zdjęcia z wczorajszej akcji grabienia: 3 etapy odgruzowywania forsycji oraz efekt finalny - kopiec złożony z 60 takich kopczyków, jak na fotce nr 2 ;)







- 
W końcu wczesnym popołudniem pozamykałem pałace i zwykłą, powrotną trasą (a więc nieco dłuższą, bo przez Różę) wróciłem do domu - po drodze jeszcze pstryk kościółka i Nepomućka w Górce Pabianickiej...


...oraz ponownie szybka wizyta u mamy - tym razem to ja zabrałem smakołyki :)

Jak już wspominałem, wiało dziś niebagatelnie z SSW, więc teoretycznie idealnie, choć na krótkich (łącznie z 10 km-ów) odcinkach był to wiatr boczny, który szarpał niemiłosiernie Meridą. W ostatecznym rozrachunku jednak zdecydowanie pomógł, co widać po przyzwoitszej niż zazwyczaj średniej.

Na grabienie nad Grabię

Wtorek, 27 kwietnia 2021 · dodano: 27.04.2021 | Komentarze 8

Wreszcie w zapowiedziach 3 dni znośnej pogody, więc zwykłą trasą jak co roku wiosną na działkę grabić liście. Sakwy (zwłaszcza z początku) megaciężkie, bo po drodze jeszcze wizyta u mamy z zakupami. Wiatr miał być korzystny (z NE), a był kręcący, by nie rzec - wyżowy, zatem cisnący do asfaltu, więc jechało się byle jak, co widać po średniej. Po dojechaniu różne drobne sprawy działkowe, a jutro - Dzień Grabi ;)

Pętelka Zgniłobłotna z Kol. Bitelsem

Niedziela, 25 kwietnia 2021 · dodano: 25.04.2021 | Komentarze 5

Dzisiejsza trasa to nieco improwizowany po drodze objazd Aleksandrowa szlakiem mniej, lub bardziej upadłych dworków okolicznych. Wiało chwilami mocniej z NNW, więc generalnie pierwsze 3 dychy pod wiatr, a potem różnie. Najpierw jednak spotkanie na mieście z Kol. Bitelsem - i dalej razem do kultowego Zgniłego Błota: po drodze całkiem już upadły dwór w Woli Grzymkowej oraz świeżo wyremontowany (prace jeszcze trwają) w samym Błocie :)






Po drodze do Bełdowa taka oto chatka - i przydrożne stawy:




W Bełdowie dwór nr 3 - opuszczony, ale ogrodzony, a brama zamknięta, więc tylko spojrzeliśmy nań z dala i ruszyliśmy dalej w kierunku Krasnodębów, gdzie chwila odpoczynku i taki z kolei domek do sprzedania:


Stąd już przeważnie z wiatrem - najpierw była Nakielnica i dwór nr 4:


Za Nakielnicą skręciliśmy na gładką asfaltową Księstwostradę (czyli szosę przez Księstwo;) - po drodze jest tu ukryty nieco w lesie stary cmentarz ewangelicki:








Ponieważ tu na chwilę przystopowałem Stravę - i oczywiście zapomniałem włączyć, gdy ruszyliśmy dalej, następne ok. 6 km-ów, nim się skapnąłem - "zjadło". Jednak co Strava, to Strava: co prawda pokazało mi na trasie ten odcinek jako prostą, ale nie doliczyło do całości (co by pokazało i tak błędne dane, bo droga wcale prosta nie była), ani czasu nie policzyło, co mogłoby zakłócić średnią (wyszłaby zawyżona, bo w sekundę 6 kilometrów?;) - nie wspominając o tym, jaki byłby Vmax (pewnie godny kosmicznego wahadłowca;) - tak więc dzisiejsza trasa wyszła ponad 60 kilometrów, ale podaję tyle, ile zmierzyło.

A potem, po ponownym włączeniu Stravy już bez żadnych przygód, skrajem Strefy Zgierzobylskiej i dalej zwykłą trasą - do domu.