Uć i Opłotki ze złośliwym zefirkiem

Sobota, 27 czerwca 2015 · dodano: 27.06.2015 | Komentarze 0

Trasa niemal identyczna jak dzień wcześniej: rano od M. do p. na K. - tym razem z ominięciem złotoweselnego biegającego parkrunu. Pod lekki wiatr z W.
Powrót via Rude Opłotki i (dla odmiany) Bronisiny - wiatr się zezłośliwił i zaczął wiać z N, a nawet NE i przybrał na sile. W dodatku fala czerwonych latarń.
Sakwy z ciuchem na deszcz - ale tym razem nie popadało.

Uć i Opłotki z miłymi pogaduchami

Piątek, 26 czerwca 2015 · dodano: 26.06.2015 | Komentarze 0

Rano od M. do p. na K. dla odmiany - więc opcja bezdedeerowo-lasozłotoweselna ;) W słońcu mocno przygrzewającym i pod lekki wiatr z W.
Powrót na okrętkę via Rude Opłotki - pierwsze 11,5 km to ucieczka przed czarnymi chmurami - na szczęście z silnym wiatrem z NW, potem przeczekiwanie pod wiatą przystankową na granicy miasta Uć i Opłotków godzinę ulewy - i podeszczowo prawie bez wiatru do M.
Przeczekiwanie umiliło przypadkowe spotkanie z kol. AndymMono (tym razem nie na mono, a na bicyklu) - pogadaliśmy, deszcz ustał i każdy ruszył w swoją stronę.
Sakwy lekkie.

Powrót do korzeni, czyli wyrypka genealogiczna

Niedziela, 14 czerwca 2015 · dodano: 14.06.2015 | Komentarze 6

One gdaj temu via facebook zgłosił się do mnie pewien sympatyczny osobnik, który szukał korzeni - i wyszło mu, że mamy wspólnego pra-pra-pra-pra-bodaj-pradziadka! Śledzi już te sprawy od lat czterech - i ma 4 tysie person z bocznych linii w swych kajetach! A mieszka w Rudej P. - i zaproponował wspólny rowering w wolnej chwili do gniazd rodowych. Dobra, jadziem!
Okazja nadarzyła się w niedzielny poranek - z M. wskoczyliśmy (by na dzień dobry nie żyłować pod zachodni wiatr) w Ucką Kolejkę Metropolitalną (zwaną w skrócie dalej Ełka;) - i ze stacji Uć W. potoczyliśmy się na stację Uć K., by spotkać się tam z rzeczonym Kolegą Kuzynem - i dalej już samotrzeć ruszyć Ełką pod Łask, gdzie gniazda owe i w ogóle oset (lub mięta, nie wiem) w przydrożnym rowie pała.
Na stacji tłumy dzikie, bo to pierwszy dzień nowych połączeń na Kutno - i były jakieś urocze-czystości oraz darmo przejazd. A my luz, bo w dokładnie przeciwną stronę. W Ełce nie płaci się za rowery i w ogóle jechało się miło oraz godzinę.
Po wysięściu na stacyjce Borszewice (Uć to nie lada metropolia!) potelepaliśmy się drogą o nawierzchni żywcem wziętej z reklamy Mleka Łaciatego do pobliskiego, wybujałego we wszystko, co spiczaste kościółka. Stąd do pierwszej dalekiej rodzinki w Woli Bałuckiej. Tu ciasteczka i uzupełnianie kajetów o kolejnych przedstawicieli rodu. Stąd ponownie pod kościół i na cmentarz, gdzie znaleźliśmy kilkanaście moich nazwisk oraz pół cmentarza nazwisk z kajecików ;)
Po tym korzennym cyklogrobbingu myknęliśmy trzy wsie dalej - do Budów(!) - a tam pół wsi - tym razem na żywo i w kolorze - krewnych, albo zbieżności nazwisk ;) A wieś liczy przy tym chyba aż z 6 gospodarstw. Najpierw ugościli nas w jednej chałupie bezą, ciastem i truskawkami z mrówkami (pyszności!) - i jeszcze dali wielką torbę na drogę, dzięki czemu powstał niepowtarzalny miks na wybojach - ale to już później. Po sąsiedzku odwiedziliśmy jeszcze jedyną ciocię z synem, których trochę z pogrzebów kojarzyłem. Tu: serniczek z galaretką ;) Doszliśmy do wniosku, że kolejny urlop spędzimy w sposób przyjemny i oszczędny, jeżdżąc z kajetami od rodziny do rodziny ;)))
Pora zrobiła się późna - a tu jeszcze ze 4 dychy do granic miasta Uć - więc pożegnaliśmy się serdecznie z gościnną okolicą - i pojechaliśmy (mijając po drodze najstarszą, rodzinną, ceglaną chałupę w pobliskich Jabłonkach) na wschód. Wiatr miło współpracował, choć był coraz słabszy. Po drodze jeden Pan Pijący w rowie leżący - ja go nie zauważyłem, bo poprawiałem średnią ;) - M. z Kolegą Kuzynem go uratowali, bo leżał na słonku i cokolwiek dogorywał - kazali mu pójść na przystanek - a ten, o dziwo się posłuchał!
Jadąc na Uć skręcilismy jeszcze na 3 cmentarzyki, które ja z kolei chciałem pokazać - w Wysieradzu i Wymysłowie. Jeden ewangelicki, jeden pierwszowojenny, a jeden mieszany - ale żaden już (chyba? to się jeszcze pewnie z czasem okaże!) nie rodzinny. Ukoronowaniem wycieczki była wizyta w ruinie wymysłowskiej cegielni - stan: bez zmian, choć obok zaparkowały widać niedawno dwa przegubowe złomy-autobusy z uckiej MPK.
A potem już dość klasycznie przez Piątkowisko, Górkę P. i Gorzew i znów byliśmy w mieście Uć. Na jednym z ostatnich postojów okazało się, że z truskawek zrobiła się krwista ciapa - wyglądało to w foliówce, jakbym najpierw kota brzydko rozjechał, ale potem ładnie pozbierał ;D
Po pożegnaniu Kolegi Kuzyna jeszcze godzinka kręcenia już tylko z M. - wieczór się zrobił, więc na metę wróciliśmy już po ćmaku.
Wrażenia: genealogicznie i towarzysko super fajnie, tempo też towarzyskie ;)
Sakwy na koniec cokolwiek w soku truskawkowym.

Uć i Opłotki powrotne

Sobota, 13 czerwca 2015 · dodano: 13.06.2015 | Komentarze 3

Poranny powrót od R. do M. via Rude Opłotki - trochę pętelkowania: najpierw po Lublinkowym Lesie i nad Bielicowy Staw (tu: złamana w pół przez wczorajszą nawałnicę stara brzoza), potem do Rudego Lasu. Już od rana gorąco, choć w lesie jeszcze trochę kałuż i wilgoci po burzy. Nieprzyjemny, męczący boczny, gorący (choć z N!) wiatr, więc tempo - tępe.
Sakwy średnie.

Uć i Opłotki z żegnaniem i wianiem

Piątek, 12 czerwca 2015 · dodano: 12.06.2015 | Komentarze 5

Rankiem bladym, a słonecznym od M. klasyczną trasą via Rude Opłotki po raz niestety ostatni do p. na L. - po drodze chwilka przerwy na Kurzym Przystanku - tu spotkanie z jadącą autem Panią Kierownik, celem przekazania identyfikatora do oddania.
A z p. na L. szybciutko, bo niemal na skrzydłach nadciągającej potężnej burzy do R.
Rano wiatr dość żwawy, tylny do bocznego, z SE - przed burzą z S.
Sakwy do p. na L. obładowane wielbłądzio zapasem materiałów dla innych, potem już lekko.
Duszno i gorąco.

Sokolniki grillowane

Sobota, 6 czerwca 2015 · dodano: 06.06.2015 | Komentarze 10

Z okazji uroczystości odpalenia nowego grilla w Sokolnickim Lesie - jedniodniowy wypad z M. tamże.
Od rana mocno wiało z S, więc, choć nie idealnie, ale wiatr nas popchnął ku rzeczonemu grillowi. Pojechaliśmy nieco na okrętkę (via Stryjków i Białą, gdzie wszystek jeden kościół jest czarny). Po dotarciu na miejsce - pieczenie karkóweczki, kaszaniuni i kiełbachny i konsumpcja wszystkiego najlepszego ;)
I na abarot - tym razem niestety pod wiatr, więc w miarę najkrótszą i niepiaszczystą opcją - na szczęście im było bliżej wieczora, tym z wiatru robił się wiaterek, wreszcie powiew - i to ledwo :) Dzięki temu udało się wrócić sprawnie i bez jęzorów do pasa, mimo potężnego upału.
A w sakwach dziś chyba z 5 litrów napojów było łącznie - i wszystko wypiliśmy.

Jamborowa Odyseja Wodociągowa - dz.3: wietrzny powrót

Środa, 27 maja 2015 · dodano: 27.05.2015 | Komentarze 0

Po ogarnięciu włości - zostawienie klucza panu sąsiadowi (celem ewentualnego dozoru budowlanego) - i w drogę! Najpierw na śmietnik na przydrożnym parkingu, a stąd chyba najczęstszą opcję powrotną via Ldzań, Różę, Rydzyny - a potem opłotkami Pabianic i Rudymi takoż. Od rana silnie, momentami wręcz porywiście wiało z NW, więc w ostatecznym rozrachunku wiatr okazał się był bocznym, choć były spore fragmenty tylnego (mocno pomagał), jak i te kawałki, gdzie katował prosto w pysk. W sumie dość męcząco, więc było parę postojów po drodze, w tym jeden w Rudej celem wypicia pysznego jogurtu z czerw.pomarańczy i zjedzenia równie pysznej bułki z tofi i orzeszkami ;D
A koło Kurzego Przystanku, oprócz rzeczonych kur oraz owiec (których nie było), są też kozy i koniki. Polecam bardzo.
Sakwy ciężkie, choć już nie aż tak, jak w drodze do Jamboru.

Jamborowa Odyseja Wodociągowa - dz.2: żarcie - to wszystko!

Wtorek, 26 maja 2015 · dodano: 27.05.2015 | Komentarze 2

Poranny wyskok po papu na morderczym dystansie działka-sklep-działka.
Potem już jeżdżenie zmotoryzowanymi czterema kołami z panem sąsiadem (nadzór budowlany) do gminnych wodociągów i znajomego geodety, celem załatwienia miliona świstków potrzebnych do wykonania przyłącza z wodą na działkę. W międzyczasie się rozpadało, więc reszta dnia została rowerowo zmarnowana na niejeżdżeniu.

Jamborowa Odyseja Wodociągowa - dz. 1: trochę służbowo, trochę prywatnie

Poniedziałek, 25 maja 2015 · dodano: 27.05.2015 | Komentarze 3

Rowerowy dzień dwudzielny: najpierw rano na lekko od R. do służby w p. na L. - i na abarot.
A potem ze wszystkimi trzydniowymi gratami do Jamboru.
Słaby wiatr z SE niezbyt przeszkadzał, chmurzyło się (a nawet, jak mawiają Górale - butorzyło!), ale zaczęło obdarowywać wodą dopiero pół godziny po dotarciu na miejsce.
Na ostatnich kilometrach przed metą stuknęło 3000 km w tym roku :)

Pagórki i Uć mix

Niedziela, 24 maja 2015 · dodano: 24.05.2015 | Komentarze 4

Z okazji wolnej niedzieli: najpierw z M. na Uckie Pagórki - a potem już samodzielnie po mieście.
Pomysł z Uckimi Pagórkami wykluł się już nieco wcześniej - dopadłem mapę, gdzie w Janinowskim Lesie były zaznaczone okopy z I wojny światowej. No to wiu! Najpierw klasycznie szosą na Skoszewa, potem do Rosyjki - i już gruntami jak-cie-mogę w poprzek budowanej nieustająco A1 - do lasu. Tu pięknie, zielono - okopy wg mapy miały być najpierw w jednym ciągu wzdłuż drogi - a okazały się w dwóch ciągach w poprzek. Jakimiś potwornickimi wertepami przez cały las w kolejne miejsce z zaznaczonymi okopami - tym razem był to poprzerywany ciąg dołków - ale za to dobrze zaznaczony (no, prawie;).
Z lasu koła skierowaliśmy ku kultowej Karczmie Raz Na Wozie we wsi Buczek - a tu zamknięte, bo dopiero za miesiąc się otwierają, na lato. Przypomnijmy, że jest to miejsce gdzie odbywa się Festiwal Zalewajki oraz pieczenie wołu w całości ;) A tym razem przyszło objeść się brakiem :(
Z karczmą niemal sąsiaduje ponadstuletni dwór - okazało się, że musiał zostać niedawno opuszczony - ewentualnie obiekt jest przygotowywany do remontu. Tak, czy siak - gratka dla eksploratorów! Niestety - nie mieliśmy latarki, by wleźć do środka, choć dźwierze były rozwarte - a w środku piramidalny bałagan i ciemnica, więc zadowoliliśmy się obejściem obejścia. Tu miły piesek-sarenka.
Z Buczku via Jaroszki - i w okolicę nieco mniej znaną - na Polik. A stąd wyśmienitym, świeżo śmierdzącym niemal gorącym asfaltem na Lipiny, potem jakimiś bocznymi opłotkami na Helenów, kolejne 5 km lasu (tym razem Wiączyńskiego) - i powrót tą samą trasą, co rano - ale po drodze, by się jakoś pocieszyć brakiem karczmy, zawadziliśmy o pizzerię-restaurację Pepperoncincinicino (czy jakoś tak;), gdzie pożarliśmy, co następuje: ja - cała pizza Diavolo (mega ostra i mega pyszna!), a M. - jakieś równie pyszne gnioty (gnocchi) serowo-szpinakowe. Ja też. ;)
A stąd już do M. - tu M. się ostała, a ja najkrótszą z lenistwa do d., a konkretnie obwodowej komisji wyborczej, by dokonać wyboru między Miernotą, a Ciemnotą. A w komisji znienacka - kolega-znajomy zupełnie skądinąd!
A stąd do R., bo to dopiero pierwszy etap najbliższodniowych prywatno-służbowych peregrynacji. A że spakowanie w sakwy na dni cztery, więc ciężkie od cholery.
Wiatr dziś za to w ogóle nie przeszkadzał - było duszno i momentami słońce mocno piekło, a jak już powiewało, to anemicznie raz z S, raz z E, a to znów z N.
Tylko nic nie wiało z zachodu, bo komu by się chciało stamtąd wiać? ;)