Do Jamboru na Wielką Grabież

Wtorek, 12 kwietnia 2022 · dodano: 12.04.2022 | Komentarze 6

Jak co roku w kwietniu nad Grabię na wielkie grabienie działkowych liści.

Mery bardzo obładowana na 3 dni; wiało dość słabo, ale ze wszystkich kierunków oraz z góry (jak to przy wyżu), więc jazdy nie można uznać za dziarską. A jutro Wielka Grabież! ;)

Lublinie - nie!

Wtorek, 19 października 2021 · dodano: 20.10.2021 | Komentarze 6

No i trzeba było powiedzieć temu Lublinie - nie!

Wystartowałem od chwilami wręcz zbyt gościnnej rodzinki (dodatkowe kilka kilogramów rowerowych ciuchów w prezencie i torba pączków...) po 10.00 w aurze podeszczowo-mgławkowej ("a w tej plucho-mgławce pławią się pratchawce"). Trasę obrałem zgodnie z wujaszkowymi sugestiami (jak to dobrze mieć życzliwego i dobrze zorientowanego rowerowego lokalsa!) - i nie żałowałem, choć finalnie ominąłem planowany wcześniej Nałęczów. Zamiast tego (i wąskiej, ruchliwej drogi na Puławy) miałem bardzo dobrą, lub wręcz rewelacyjną plątaninę wsiowych asfaltów. I jak to bywa z plątanką - zaraz je poplątałem, choć poprawiłem się - o,szibko! ;)

Jechałem więc najpierw zazwyczaj pod górki przez Palikije i Wojciechów (gdzie w pewnym momencie przebiegło mi przed "maską" stadko kilkunastu dzików). Potem, tuż przed Kazimierzem pojawiły się świetne zjazdy, a pogoda się zdecydowanie poprawiła - w Niezabitowie, gdzie mogłem się zabić, a się nie zabiłem o mało widoczną poprzeczną szynę (dzięki wuju za dobrą radę w tym względzie!) wyszło słonko. Byłem już jednak wtedy dość mocno ubłocony i zgrzytający przerobiwszy chwilę wcześniej roboty drogowe (jazda na zmianę po parującym asfalcie wśród walczyków oraz błotem pobocza). Ponadto wraz ze słońcem zjawił się na łysych, długich (choć niezbyt stromych) podjazdach Wyżyny Lubelskiej boczny wiatr z S, który wcale, ale to wcale nie pomagał. W luźnych planach przedkazimierskich miałem jeszcze Męćmierz, ale jak zobaczyłem trylinkę pod górę, to zaraz mi przeszło ;)

A Kazimierz jak to Kazimierz: brukowana perełka ;) W centrum krótki postój celem zakupu kultowych cebularzy u Sarzyńskiego, rynkowanie minut pięć - i już byłem u kolejnych wujków (bardzo tym razem nierowerowych;), którzy tam mieszkają. Ale zaprosili na obiad, gdy się dowiedzieli, że będę przejazdem, więc w rowerowych zabłoconych ciuszkach wparowałem na salony ;) Jednak było tak miło (pewnie głównie mi;), że przesiedzieliśmy, przejedliśmy i przegadaliśmy ze dwie godziny. W końcu czas mnie zaczął gonić, bo bilety na powrót miałem z Dęblina, 4 dychy przed sobą, do zmroku 2 h. A w planach jeszcze pałacowy park Czartoryskich w Puławach. Na szczęście zrobiło się z wiatrem (dolina Wisły robi swoje), więc wkrótce już spacerowałem z Mery (jeździć się po świeżo wyżwirkowanych alejkach nie da) po pięknie pozłoconym jesienią puławskim parku.

Z Puław na Dęblin (czyli de facto na Warszawę) główną trasą - ruch niewielki odkąd jest ekspresówka z Lublina, choć kierowcy mijali mnie zapewne setnie rozpędzeni ;) Po drodze krótki skok w bok (i jednocześnie skrót) do wsi Gołąb - celem było obejrzenie od zewnątrz (na nic innego nie było czasu) Muzeum Dziwnych Rowerów - Mery zapewne poczuła się, jakby spotkała przodków i kuzynów ;) Na muzealnym podwórku-graciarni trwało właśnie oprowadzanie grupy dzieciowej przez pana dziadka-właściciela, a że czytałem w internetach o tym, że trwa to zazwyczaj ze 3 godziny (z czego pierwsze dwie mało dotyczą rowerów, a bardziej są dygresjami o wszystkim i niczym), więc tym chętniej uciekłem do Dęblina.

A w Dęblinie zaczęły się przygody: miałem jeszcze ponad godzinę do pociągu (i jakiś kwadrans do zachodu słońca), więc postanowiłem wyjechać za miasto zaliczyć dziewiątą nową gminę tego dnia. A tu rozkopy i błota takie, że szkoda gadać. W znoju i błocie zaliczyłem nieszczęsną Stężycę - i wio na pociąg. Ledwo wlazłem do poczekalni z rowerem, a automat z kawą zeżarł mi dodatkową złotówkę. Wtedy napatoczył się cieć i mnie wywalił na dwór, bo "z rowerem nie wolno" i to mimo tego, że miałem bilet. Po dziewięciu dychach nie chciało mi się już glińdzić o niczym, więc czas do mego połączenia o wdzięcznym imieniu "Oleńka" spędziłem podmarzając na peronie.

Ledwo wsiadłem, a tu nowy zonk: na moim miejscu i sąsiednim rozsiadła się Rodzina Roma-ntyczna (model 2+5), więc drogę do Wawy (gdzie miałem przesiadkę) spędziłem na byciu czujnym: już raz tacy mnie okradli z pompki rowerowej :/ Skutkowało to taką jeszcze komplikacją, że do WC też nie było jak się udać. Czas umilił ponadto pijany Rosjanin, który najpierw porykiwał, a potem się zerzygał - na szczęście niesłychane w rzeczonym WC, a nie na mój rower tuż obok... Biedna "Oleńka"!

W Wawie kolejne wymarzanie na Zachodniej - wsiadam do pociągu na Uć, a tu kilkoro cudzoziemców rozsiadniętych pod hakami na rowery. Dałem sobie na luz i resztę podróży siedziałem trzymając Mery w garści - skutkowało to oczywiście nadal niemożnością pójścia choćby umyć ręce - a wracałem wszak z Ogólnopolskiego Centrum Dystrybucji i Krzewienia Kowidka im. Siostry Niepokłój, więc generalnie słabo, zwłaszcza, że jeszcze musiałem przedyskutować lokalizację roweru w przestrzeni korytarza z konduktorką. Prawda, że ciekawe, że przyczepiła się mnie, a nie podhakowych cudzoziemców?

Na koniec jazdy pociągiem ambicje wzięły górę nad zwykły zdrowy rozsądek i koszmarne zmęczenie tym wszystkim (oraz intensywnością dni poprzednich) i wysiadłem na Widzewie, by zamiast pięciu zrobić kilometrów jeszcze 10 i w ten sposób wymęczyć setkę. Oczywiście jak zwykle władowałem się w maliny - okazało się, że jest awaria ulicznego oświetlenia i jechałem cokolwiek po omacku. Gdyby nie to, że znam trasę na pamięć (włącznie z zakrętami dederówy pod kątem prostym, gdy na wprost jest nagle drzewo), to chyba bym już wsiadł z rowerem do miejskiego autobusu. A tak... dawno nie byłem taki szczęśliwy, że wreszcie wróciłem do domu ;)

Gminobranie - nowe gminy:
- Konopnica
- Wojciechów
- Poniatowa
- Karczmiska
- Kazimierz Dolny
- Puławy miasto
- Puławy wieś
- Dęblin
- Stężyca.

Przy okazji wpadła piąta setka na 5000 kilometrów w tym roku.
Hm, dobre i to.

Trasa Lublin - Dęblin z fotkami: https://www.strava.com/activities/6136492636

Lub Linienie ;)

Poniedziałek, 18 października 2021 · dodano: 18.10.2021 | Komentarze 4

Wczoraj miało być rowerowanie, ale trafiła się okazja, by pojechać na działkę rodzinki nad Jeziorem Piaseczno na Polesiu Lubelskim - co prawda autem, bo nie było tyle czasu, by zrobić to rowerowo, ale za to z dwoma wujkowymi psami: z 3 h spędzonych w tym zacnym gronie przez dwie pomogłem ogarnąć działkową pergolę z winogronami przed zimą (sekatorowe szaleństwo;), zaś ostatnia godzinka to niespieszny psacer wokół malowniczego jeziora przez jesienny las: normalnie Polesia czar! Tutaj trasa psacerowa z szaroburymi pogodowo fotkami:

https://strava.app.link/We8AqOiWskb

W drodze powrotnej w sumie zabawna przygoda: podczas gwałtownego hamowania jeden z piesków siedzących z tyłu wujkowego auta typu kombi wylądował w skrzynce z winogronami: większość zbioru uległa daleko idącej dewastacji, psie łapy zabarwiły się na kolor sugerujący jakąś ciężką jatkę, zaś z owocu wypłynęła chyba szklanka soku... wszystko to się okazało dopiero przy wysiadaniu, więc zaskok był niemały :D Psu oczywiście nic się nie stało, ale czyszczenie auta i zwierzaka trwało dobry kwadrans.

To tyle z wczoraj - na nic więcej już czasu nie było ze względu na popołudniowe spotkanie rodzinne, zatem dziś musiałem zrealizować pierwotnie plany dwudniowe: ogarnąć cmentarz i skoczyć rowerowo nad lubelski Zalew Zemborzycki. Pogoda na szczęście sprzyjała: wiał co prawda dość silny wiatr z W, ale dzięki temu chwilami całkiem ładnie się wypogadzało. Dzień zatem zacząłem od jesiennego cmentarza:

https://strava.app.link/jKBAxKWTskb

A wczesnym popołudniem dałem w długą nad Zalew. Po drodze jeszcze szybka wizyta na dworcu, by kupić bilety na jutrzejszy pociąg (niekoniecznie z Lublina, bo jeszcze są pewne podlubelskie plany rowerowe), a potem już tylko lepszymi (częściej) lub gorszymi dedeerami przez miasto, a dalej całkiem relaksacyjno-krajoznawczym tempem wokół Zalewu - najpierw lasami, potem przeważnie asfaltową drogą rowerową, wreszcie (wzdłuż zachodniego brzegu i dalej obok Bystrzycy) niestety kostkostradą. Jakoś jednak przecierpiałem, bo widoki ładne: las gubi liście (Lub Linieje;) a rzeczka malowniczo wije się wśród łąk i krzaków nim dopłynie do centrum. I tak, klucząc specjalnie lub przypadkiem tam i siam wróciłem na kwaterę. Na trasie spotkała mnie tylko jedna niefajna  przygoda - na szczęście bez unhappy endu: gdy zjeżdżałem (na jej końcu) z jednej z doskonałych rowerowych asfaltówek na jezdnię, wpadłem nagle na jej skraju w wyrwę - miejsce po obramowaniu z kostki, którą coś najwyraźniej zeżarło. Takiej dzikości Meridy już od dawna nie przećwiczyłem: zachowała się jak rasowy mustang i w jednej sekundzie byłem na środku jezdni w jej poprzek - na szczęście nic nie jechało, a ja jakimś cudem zapanowałem nad znarowioną rowerzycą pozostając na siodełku. Ale mało brakowało do czegoś znacznie gorszego...

Dzisiejsze rowerowanie z mnóstwem fotek:
https://strava.app.link/DFoR9CqWskb

A jakby było mało wrażeń: tuż po powrocie kolejna wycieczka "z buta" - tym razem do studiów: radiowego i telewizyjnego, gdzie pracuje ciocia - oraz na pizzę! :))

https://strava.app.link/IuMBIaBWskb

Zaś rowerowe kubeczki ze zdjęć - wiadomo, wujkowe ;)

Lublinienie

Sobota, 16 października 2021 · dodano: 16.10.2021 | Komentarze 4

Zbliżający się powoli, acz nieubłaganie 1 listopada sprawił, że zaistniała konieczność wyskoku na kilka dni do Lublina celem odwiedzenia i uporządkowania niebywałych przeze mnie od prawie 3 lat rodzinnych grobów. Co prawda lubelska rodzinka czuwa w tej kwestii na posterunku, ale przecież trzeba im choć od czasu do czasu pomóc!

Niniejszym spakowałem sakwy po dziurki od klamerki i ruszyłem - najpierw z domu na pekap, a po 3,5 h dość komfortowej jazdy - już po Lublinie do rzeczonej rodzinki. Pierwotnie w planach miałem nocleg w hotelu nad malowniczym tutejszym zalewem w lesie, ale gdy rodzina się o tym dowiedziała - mowy nie było! ;)

Tak więc jutro z okazji niedzieli wycieczka rowerowa nad rzeczony zalew i wcześniej umówione wieczorne pogaduchy z innym odłamem krewnych, a w poniedziałek - cmentarz. Jakkolwiek to brzmi albo nie brzmi ;)

Z Jamboru

Poniedziałek, 11 października 2021 · dodano: 11.10.2021 | Komentarze 8

Wczoraj wybrałem się na maślaki - nazbierałem 128 sztuk (z czego jeden na samej działce - ewenement dotąd niespotykany - czyżby efekt wyrzucania resztek po obieraniu?), ale ostatecznie tylko 37 okazało się być nierobaczywymi. Cóż - dobre i to :)

A dziś zagrałem z grzybami vabank - i niestety sromotnie i bezwstydnie przegrałem: mając dość obierania robaczywych maślaków ruszyłem na podgrzybki i kurki. Łaziłem 1,5 h - nic! Ani jednego grzyba :(

Powrót z Jamboru nieco inną trasą niż zazwyczaj, bo szutrowym skrótem przy S8. Wiało niezbyt silnie, niby z W (tyło-bok), ale tyleż samo z góry, więc jechało się ślamazarnie. W Pabianicach korki większe niż zazwyczaj dodatkowo popsuły średnią.

Bilans 3 dni grzybo(nie)brań:
- maślaki: 144 (43 dobre);
- kurki: 2 (obie dobre).
Jest chyba nadal za sucho - i zwłaszcza zbyt zimno: nocą było około zera, a w domku rano - ledwo osiem na plusie...

Do Jamboru

Sobota, 9 października 2021 · dodano: 09.10.2021 | Komentarze 2

Na działkę już chyba po raz ostatni w tym roku, jeśli chodzi o nocowanie i grzybobranie: noce są zdecydowanie za zimne, a w kwestii grzybowej jest dodatkowo zwyczajnie za sucho.

Jazda zwykłą trasą:
https://strava.app.link/pg4XT7xCdkb

Słonecznie, ale wiał porywisty wiatr wprost z E, czyli czasem tylny (miodzio), a czasem boczny (niemiód - zwłaszcza na Pabianickich Górkach). Z atrakcji: rowerowy dziadzio "Anglik" w wiejskim wydaniu dzielnie sunący pod prąd lewą stroną pobocza - ponieważ miałem pod słońce, dostrzegłem go w ostatniej chwili. Wyjaśniłem mu sprawę w przelocie, ale chyba (jak to Anglik) nic nie pojął...

A w Jamboru godzinkę przed zmrokiem pieszy rekonesans (przed)grzybowy - efekt: 16 maślaków (z czego tylko 6 dobrych).

https://strava.app.link/P8WlSilDdkb

Ale jutro też jest dzień :)

Z Jamboru

Sobota, 2 października 2021 · dodano: 02.10.2021 | Komentarze 0

Od rana na kolejne poszukiwania grzybków - tym razem za rzekę. Było nadspodziewanie sporo niewielkich maślaków - jakby szykował się nowy rzut, ale nawet te najmniejsze w dużym stopniu robaczywe. Ostatecznie z 52 sztuk dobrych było tylko 20 (plus 1 podgrzybek).
Wśród "trofeów" także kolejny wór śmieci - siódmy w ciągu trzech dni...

Bilans 3 dni grzybobrań jest tym razem następujący (grzybki ogółem /w tym nierobaczywe):
- maślaki: 63 /24
- kurki: 35 /35
- podgrzybki: 5 /4
- kozaki: 1 /1
- sitaki: 1 /0

Powrót niekoniecznie najkrótszą trasą - 2/3 drogi pomagał silny wiatr z SSW, reszta to podmuchy boczne i tylne. Wyszła więc lepsza średnia niż w drodze do Jamboru, a jeśli chodzi o Vmax, to już chyba wiem, na której z Sześciu Pabianickich Górek przy sprzyjającym wietrze się osiąga taki, a nie inny rezultat ;)

Jamborowanie (czyli grzybobranie i lasu sprzątanie)

Piątek, 1 października 2021 · dodano: 01.10.2021 | Komentarze 6

Wczoraj wieczorem podczas krótkiej przechadzki znalazłem 4 kurki i podgrzybka, a na działce naliczyłem 25 kurek, więc od rana ruszyłem pieszkom dziś do lasu - a tu generalnie grzybowe puchy: podczas kilku godzin poszukiwań udało się zebrać zaledwie 6 kurek, 11 maślaków (z czego tylko 4 dobre), 3 podgrzybki (dobre 2), kozaka (dobry) i sitaka (robaczywy).
Oraz 2 wory śmieci zebranych po drodze, a jakże :/

https://strava.app.link/dW6WtjBn0jb

W dodatku po raz kolejny odnalazłem w środku lasu za szosą wielką stertę głównie plastikowych butelek - mijałem ją już co najmniej kilka razy, ale zawsze było ich za dużo, by je wynieść. Dziś postanowiłem zatem wrócić z grzybami na działkę, wziąć rower z pustymi sakwami - i zrobić z tym porządek. I w ten sposób kolejna sterta zniknęła z lasu :)

https://strava.app.link/GQHXLywo0jb

Do Jamboru

Czwartek, 30 września 2021 · dodano: 30.09.2021 | Komentarze 4

Zwykłą trasą na działkę w nadziei znalezienia kolejnych grzybków. Średnią dziś poniszczyła, a mnie zmar(y)nowała zgodna koalicja dość silnego, przednio-bocznego wiatru z W, wyjątkowo napchanych sakw oraz korków w mieście (1/3 trasy).

Z Jamboru

Czwartek, 23 września 2021 · dodano: 23.09.2021 | Komentarze 5

Dziś na początek dozbierałem działkowych kurek, przeszedłem się też nad rzeczkę znajdując przy okazji jednego podgrzybka i jednego kozaka. Grzyby zatem generalnie są, choć "utarg" z trzech dni jest w sumie dość umiarkowany. Inna sprawa, że z zabraniem większej ilości miałbym już pewien kłopot ;) Ostatecznie więc wyszło tak (ogólna ilość /w tym nierobaczywe):
- maślaki: 88 /34
- kurki: 64 /64
- podgrzybki: 13 /11
- prawdziwki: 2 /0
- kozaki: 1 /1
- sitaki: 1 /0

Tyle, jeśli chodzi o grzybstats - widać tendencję do lekkiego intergrzybiału (za wyjątkiem kurek - tu nadal trwa zaskakujący o tej porze roku perygrzybiał:) Moja teoria jest taka, że ostatnie noce były po prostu za chłodne na rzeczywisty masowy wysyp różnych gatunków.

Powrót popołudniem - wiał bardzo silny wiatr z WSW, a że kierunek jazdy na NNE, więc teoretycznie niemal idealnie. Sęk w tym, że trasa nieco kręta, więc prawie zawsze wiało z tyłu, ale po skosie. Tak, czy siak - średnia schrzaniona od wczorajszego rowerowego sprzątania lasu nieco podreperowana. Uwagę zwraca też zaskakujący Vmax - nawet szczerze powiedziawszy nie mam pojęcia w którym momencie wykręcony - zapewne przy okazji idealnego wiatru na którejś z Sześciu Pabianickich Górek :)

Po drodze jeszcze tradycyjna chwila u mamy - dałem jej pudełko maślaków i kurek, w zamian dostałem dwa słoiki przetworów pomidorowych!